Εθνική Αντίσταση στην δημοκρατική δικτατορία τους!

Δύσκολη υπόθεση η αγάπη για την Πατρίδα.
Οι κόκκινες γραμμές των ΤσιπροΚαμένων ξεθωριάζουν, οι υποσχέσεις έμειναν στα συρτάρια και η σκληρή πραγματικότητα μας χτυπάει την πόρτα. Μόνο που θα είναι πολύ χειρότερη απ’ ότι περιμέναμε.

Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστερά ακολουθεί το άσμα «ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ».

Το μνημόνιο ξανάρχεται και η γη τρέμει. Γιατί η αιτία της αποτυχίας δεν ήταν το μνημόνιο αλλά ο τρόπος λειτουργίας της Ελλάδας. Και όσο αυτός δεν αλλάζει, τόσο το μνημόνιο θα επανέρχεται. Όλο και πιο βάρβαρο. Μέχρι οι Έλληνες να αποδεχτούν τι φταίει.

Όχι να καταλάβουν αλλά να το αποδεχτούν.
Γιατί το έχουν ήδη καταλάβει. Αν δεν αποδεχτούν πως πρέπει οι άνεργοι να δουλέψουν στον ιδιωτικό τομέα και μάλιστα στην παραγωγή ως βιομηχανικοί εργάτες λόγου χάρη και πως για να γίνει αυτό θα πρέπει να ηττηθεί το υπάρχον πολιτικό σύστημα στο δόγμα του για την υπεροχή του δημοσίου τομέα, τότε δεν γίνεται τίποτα.

Αλλά αυτό το σύστημα δεν θα το επιτρέψει γιατί οι νέοι εργοδότες, η νέα εθνική αστική τάξη, θα είναι αυτοί που θα καταλάβουν την εξουσία και θα τους την αφαιρέσουν.

Ο Τσίπρας με την εκλογή του και το επικοινωνιακό μπαράζ που την ακολούθησε άφησε υποσχέσεις και δημιούργησε ένα πολιτικό κεφάλαιο. Μέσα σε 100 ημέρες το μετέτρεψε σε χαρτοπόλεμο. Και μαζί με το πολιτικό κεφάλαιο του Τσίπρα τελειώνει και το πολιτικό κεφάλαιο του ανθελληνικού κράτους, η πτώση του οποίου θα μας οδηγήσει στην επόμενη μέρα.

Και αυτό δεν γίνεται γιατί ο Τσίπρας δεν έχει την ποιότητα ή την ικανότητα. Αυτές αποδεδειγμένα πλέον μετά τα πρώτα δείγματα διακυβέρνησης δεν τις έχει. Είναι γιατί ο Τσίπρας είναι σαρξ εκ της σαρκός του βαθέος ανθελληνικού συστήματος εξουσίας.

Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η κακή τους ώρα.
Περιμέναμε από την αριστερά μείωση φόρων για τα λαϊκά εισοδήματα, έρχεται φοροκαταιγίδα. Περιμέναμε θέσεις εργασίας έρχονται υφεσιακά μέτρα και νέα λουκέτα. Περιμέναμε επενδύσεις, οι επενδυτές φεύγουν με ελαφρά πηδηματάκια. Περιμέναμε πρωτογενή παραγωγή και εισάγουμε πατάτα Τουρκίας, Αιγύπτου και λεμόνια Αργεντινής

Tο «εμείς» θέλει θάρρος, ενώ το «εγώ» θράσος.
Μπροστά στο «εγώ» της αριστεράς που εκπέμπουν, ακόμα και το τέρας του ανθελληνισμού και της εθνικής προδοσίας που μαστιγώνει σήμερα τη χώρα, φαίνεται μικρότερος κίνδυνος.

Τι έλεγε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ;
Επαναφορά της 13^ης σύνταξης. Θα μείνουν με το όνειρο χιλιάδες συνταξιούχοι οι οποίοι είτε δε θα πάρουν τίποτε γιατί θα μπουν εισοδηματικά και άλλα κριτήρια είτε θα πάρουν αντίδωρο.

Έλεγε μείωση 50% της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης ή και κατάργησή της γιατί είναι… έκτακτη, τώρα θα την πληρώσει ενισχυμένη η κατεστραμμένη μεσαία τάξη.

Έλεγε ότι είναι καταστροφική η αύξηση των έμμεσων φόρων, έρχεται ο καταπέλτης του ΦΠΑ. Έλεγε ότι δεν συζητά εργασιακά και ασφαλιστικό. Έρχεται το σοκ οσονούπω. «Ροζ» οι κόκκινες γραμμές και πλέον ταιριάζουν γάντι με το «ροζ συννεφάκι» του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα όνειρα έγιναν εφιάλτες 
με την Αριστερά, το δράμα μόλις άρχισε...
Αλλά βρε κουτά... η πρώτη φορά αριστερά έχει πάντα λύσεις για τα προβλήματα της δημοκρατική δικτατορία τους! και η λύση είναι μία, εξαθλίωση και αντικατάσταση εθνικού πληθυσμού και καθάρισαν.

Τυχαία νομίζετε ότι μεγάλωσαν το οικόπεδο στο Βοτανικό για το τζαμί με απόφαση της Βουλής των "ελλήνων" και μοιράζουν διαμερίσματα και επιδόματα σε όποιον περνάει την πόρτα της χώρας.

Έλληνα, πέρνα και εσύ στην εθνική αντίσταση.  
Μην περιμένεις να σε σώσουν οι άλλοι… 
Πάρε την τύχη της χώρας στα χεριά σου.
Εμείς το ξέρουμε: δύσκολη υπόθεση η αγάπη για την Πατρίδα.

Κίνημα Τυπογράφων
Δύναμη αντίστασης, διεκδίκησης και πάλης