Σε αυτό το «δημοκρατικό» και συνένοχα αποδεκτό κοινωνικό υπο-πλαίσιο μεγαλώνουν τα δύσμοιρα παιδιά και η προδομένη νεολαία.
Καημένη Ελλάδα και κατακαημένη νεότητα...
Το τραγικότερο, φρικωδέστερο και απογοητευτικότερο όλων;
Οι ενθουσιώδεις επευφημίες και χειροκροτήματα στο τέλος της "παράστασης". Ζούμε καταστάσεις κι εποχές που δεν έχουν ξαναϋπάρξει στην Ελληνική ιστορία.
Με πρόφαση την ενδοσχολική βία, οι νεοταξητες, ανθέλληνες, . Περνάνε τα διεστραμμένα, αρρωστημένα και ανώμαλα σχέδια τους στα παιδιά και την κοινωνία.
Απλά τρομακτικό πώς και κανένας γονιός δε διαμαρτυρήθηκε γι΄ αυτά που έβλεπε!
Στις 18 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία της Καβάλας μια εκδήλωση κατά της ενδοσχολικής βίας με τον τίτλο ”Αλυσίδα Προστασίας”, υπό την οργάνωση και τον συντονισμό της μη κυβερνητικής οργάνωσης ΒΙΑ-STOP,και με με τη συνεισφορά του Γενικού Νοσοκομείου Καβάλας, του Δήμου Καβάλας, της Διεύθυνσης Αστυνομίας Καβάλας, του ΚΕΔΔΥ Καβάλας και της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καβάλας.
Σαφώς είμαστε, όπως είναι όλοι θέλουμε να πιστεύουμε, κατά της παραβατικής συμπεριφοράς στα σχολεία. Αυτό όμως που με μεγάλη μας έκπληξη είδαμε αργότερα ήταν ότι ανάμεσα στις υπόλοιπες δράσεις υπήρχε και ένα θεατρικό σκετσάκι που παρουσίασε το Λύκειο Κρηνίδων και το οποίο στην προσπάθεια του να περάσει κάποιο μήνυμα, στην ουσία εισήγαγε μπροστά στα ανυποψίαστα μικρά παιδιά, αν όχι προωθούσε, όχι μόνο την ομοφυλοφιλία, αλλά τον γάμο των ομοφυλόφιλων και την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλους. Και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο.
Οι διοργανωτές έφτασαν στο σημείο να αφήσουν δύο κορίτσια Λυκείου να υποδύονται τις λεσβίες μαμάδες οι οποίες δεν μπορούσαν να εξηγήσουν στο παιδί τους πώς γίνεται η φυσιολογική αναπαραγωγή, ενώ εκείνο δεν φαινόταν να γνωρίζει καν την ύπαρξη της λέξης και της έννοιας ”μπαμπάς” (πώς σας φαίνεται αυτό για ψυχολογική κακοποίηση παιδιού;).
Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με το μέλος του ΒΙΑ-STOP, δικαστική ψυχολόγο Ελένη Φώτου, καθώς και με τη διευθύντρια του Λυκείου Κρηνίδων, Ευφροσύνη Κυπραίου, και οι δύο αρνήθηκαν κατηγορηματικά να μας πουν ποιό είναι το σχολείο που παρουσίασε αυτό το σκετσάκι όταν τις ρωτήσαμε. Κάτι που φυσικά μας έκανε ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση, διότι πρώτη φορά στα χρονικά συναντούμε κάποιον που παρουσιάζει κάτι δημοσίως (με καταγεγραμμένο βίντεο που βλέπετε και πιο πάνω), και κατόπιν αρνείται ότι το παρουσίασε. Η κα Φώτου αρκέστηκε να πει ότι ήταν ”ιδέα των παιδιών”, ενώ από την άλλη η κα Κυπραίου μας είπε ότι τα σκετσάκια ήταν ιδέες του ΒΙΑ-STOP τις οποίες τα παιδιά απλά τις εκτέλεσαν. Εμείς πάλι, νομίζουμε ότι το μπαλάκι των ευθυνών είναι τελικά πολύ ελαφρύ.
Το ”Off The Record” επικοινώνησε φυσικά και με τους Διευθυντές της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καβάλας, οι οποίοι δήλωσαν άγνοια για την ύπαρξη αυτού του σκετς. Σε δηλώσεις του ο κος Κουράκος είπε ότι δική του υποχρέωση είναι μόνο τα υπηρεσιακά θέματα, ενώ ο κος Βαγενάς αφού έλαβε πληροφόρηση, μας διαβεβαίωσε ότι θα κάνει σχόλια εκ νέου αφού παρακολουθήσει το εν λόγω σκετσάκι (το Λύκειο εμπίπτει σαφώς στην δική του δικαιοδοσία).
Όμως αλήθεια, τι θα πουν όλοι αυτοί οι ”ειδικοί” που διοργάνωσαν αυτή την εκδήλωση στα παιδιά με ομοφυλόφιλους γονείς που τώρα στην Αμερική κάνουν συμμαχία και στρέφονται δικαστικά ενάντια στους γονείς τους διότι απέκτησαν ψυχολογικά προβλήματα;
Τι θα πουν στον Robert Lopez, υιοθετημένο από δυο μαμάδες, όπως στο σκετσάκι, ο οποίος ενήλικας πια γράφει ότι υπέφερε με τρόπους που οι κοινωνιολόγοι δεν μπορούν να περιγράψουν; (Διάβασε: ΗΠΑ: Οδυνηρές εμπειρίες παιδιών που μεγάλωσαν σε ‘οικογένειες’ ομοφυλόφιλων αποκαλύπτονται για πρώτη φορά στο δικαστήριο). Τι θα πείτε όλοι εσείς στην Heather Barwick, υιοθετημένη επίσης από δυο μαμάδες, ακριβώς όπως στο σκετσάκι, η οποία τάσσεται κατά του γάμου των ομοφυλόφιλων επειδή τον βρίσκει αφύσικο;
Ότι δεν γνωρίζατε; Σχεδόν σε όλες τις μεγάλες έρευνες (μία χαρακτηριστική δημοσιεύτηκε στο “Canadian Journal of Psychiatry” τον Δεκέμβριο του 2014), το bullying είναι η μικρότερη αιτία που οδηγεί σε αυτοκτονίες νέων. Πώς λοιπόν εσείς συμβάλλετε στην καλύτερη ψυχική υγεία των παιδιών όταν παραβλέπετε όλες τις άλλες αιτίες που είναι και οι μεγαλύτερες; Η πικρή απάντηση δυστυχώς, είναι ότι οι άλλες αιτίες δεν χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ.
Είμαι επίσης σχεδόν σίγουρος, ότι οι υπόλοιποι συνδιοργανωτές, ο Δήμος, η Αστυνομία, το Νοσοκομείο, δεν γνώριζαν τι ακριβώς θα παρουσιαστεί.
Αυτό όμως δεν τους απαλλάσσει τελείως από τις όποιες έστω ηθικές ευθύνες μετέπειτα, διότι μιλάμε για μικρά παιδιά, και η μοίρα τους δεν μπορεί να αφήνεται στα χέρια κάποιων ΜΚΟ που τα χρησιμοποιούν για να προωθήσουν μια ατζέντα, αλλά στα χέρια αυτών που πραγματικά τα αγαπούν και τα διαπαιδαγωγούν. Δηλαδή στα χέρια των γονιών τους, μαζί φυσικά με την πολύτιμη βοήθεια των δασκάλων τους. Τουλάχιστον, όσων πραγματικών δασκάλων έχουν απομείνει.
Μελίδης Χρήστος
Αναρτήσεις
