Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Κάποτε ήταν αλλιώς, 'οταν υπήρχε πραγματική δημοκρατία για τον Ελληνικό λαό

1ον Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΦΟΡΑΕΙ…ΓΡΑΒΑΤΑ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ (ΤΟ ΣΕΒΕΤΑΙ),
2ον Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ (ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ),
3ον Η ΓΙΑΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΕΤΑΜΕΝΗ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ,
4ον ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΗ Η ΜΗΤΕΡΑ ΣΕΡΒΙΡΕΙ (ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΝΑ ΤΡΩΝΕ, ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΕΙΝΟΥΝ),
5ον ΤΟ ΓΕΥΜΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΨΑΡΙΑ ΚΙ ΟΧΙ ΧΑΜΠΟΥΡΓΚΕΡ!!! ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΤΕ,
6ον η μαμά ετοιμάζεται να σερβίρει το μεγάλο ψάρι στη γιαγιά, από σεβασμό, αναγνωρίζοντας τους κόπους της για να μεγαλώσει την οικογένεια. Κράτησε το τελευταίο μικρό ψάρι για κείνη.
Φόρος τιμής στα περήφανα γηρατειά.

 ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥΣ
ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ, 
ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΤΟΞΩΝ, 
ΤΟΥ ΠΟΛΎΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΣΥΧΡΟΝΙΣΜΟΥ. ΄

Τώρα στο όνομα της δημοκρατίας τους, ζούμε τον μεσαίωνα........
Μια χαρά, το σχέδιο τους πήγε πρίμα, εγώ τους βγάζω το καπέλο…
Φτου σας λεχρίτες, σαλτιμπάγκοι
ΘΕΡΙΖΕΙ Η ΑΝΑΙΜΙΑ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ
Μάστιγα η ανέχεια που δε έχει τέλος η φτώχεια στην Αχαϊκή πρωτεύουσα, όπου οι Έλληνες γονείς καταρρέουν, ψυχικά, σωματικά και οικονομικά, με τα παιδιά να μεγαλώνουν πρόωρα σε ένα κόσμο που τους δείχνει το σκληρό πρόσωπο του.

Αρρωσταίνουν από αναιμία, λόγω κακής διατροφής, με τα περισσότερα να σιτίζονται με ζυμαρικά, ψωμί και φακές, ξεχνώντας την εικόνα και την γεύση του κρέατος, των ψαριών και των λαχανικών, που όμως χρειάζεται ο οργανισμός τους για να αναπτυχθεί σωστά.

Κάθε εβδομάδα το «Φωτεινό Αστέρι», όπως μας αποκαλύπτει ο πρόεδρος του Χρήστος Σπηλιόπουλος, υποβάλλονται 10 νέα αιτήσεις για τρόφιμα, ρούχα, αλλά επίσης για πληρωμή ενοικίων και λογαριασμών ρεύματος και νερού.


Δεν ξεγελούν τους τυπογράφους η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ του κκε και τα τσιράκια τους

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν;;;;

Μήπως η κρίση στον κλάδο έχει ρίζα στην ΚΡΙΣΗ ΙΔΕΩΝ που υπάρχει σε αυτόν;

Η διέξοδος βρίσκεται στη δική μας πάλη.
Πρέπει να εξασφαλιστεί η δουλειά του καθενός.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου να περάσουν στην αντεπίθεση.
Ανυποχώρητος ταξικός αγώνας (κλικ εδώ)
Το τέλος της αυταπάτης. Δικαιολογημένος ο φόβος τους... Δε θα «ξεμπερδέψουν»!!! (κλικ εδώ)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------