ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με το Γρηγόρη Σκουρτόπουλο, μέλος του ΔΣ της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων

Σε αυτό το φύλλο ο <Ο> ρίχνει μια ματιά στο πως ακριβώς ετοιμάζεται μια απεργία συνομιλώντας με το Γρηγόρη Σκουρτόπουλο, εργαζόμενο στο εργοστάσιο της <Ελευθεροτυπίας> και μέλος του ΔΣ της Πανελλαδικής Ενωσης
<Ενοχλητική» η δράση των ταξικών δυνάμεων>

«Ο»: Κατ' αρχάς πες μας δυο λόγια σχετικά με το εργοστάσιο και το σωματείο σας.
Γρηγόρης Σκουρτόπουλος: Στο εργοστάσιο της «Ελευθεροτυπίας» υπάρχουν περίπου 150 εργαζόμενοι που δουλεύουν ως λιθογράφοι. Εκεί υπάρχει ένα ιδιόμορφο καθεστώς. Η εργοδοσία δεν αναγνωρίζει τοσωματείο των λιθογράφων διότι αναγνωρίζει ένα άλλο σωματείο, την Ενωση Τεχνιτών Ηλεκτρονικού και Περιοδικού Τύπου (ΕΤΗΠΤΑ) με το οποίο υπογράφει και σύμβαση.

Η ουσία είναι ότι η εργοδοσία και το ξεπουλημένο αυτό σωματείο πάνε χέρι-χέρι. Εμείς ως σωματείο λιθογράφων παλεύουμε να αλλάξουμε αυτό το καθεστώς. Κι αυτό γιατί η σύμβαση των λιθογράφων είναι ανώτερη σε ζητήματα οικονομικά και θεσμικά. Για παράδειγμα, τα νυχτερινά μεροκάματα, οι αυξήσεις βάσει των τριετιών, το επίδομα πολυετίας κλπ. Εμείς έχουμε τα νομικά <πατήματα> και θεωρούμε ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις να εφαρμοστεί η δική μας σύμβαση.

Βέβαια υπάρχει και το πολιτικό ζήτημα και αυτό είναι κυρίως που δεν θέλει η διεύθυνση της <Ελευθεροτυπίας>. Ξέρουν ότι το σωματείο μας είναι ταξικό και δεν θέλουν ούτε να πληρώνουν περισσότερο τους εργαζομένους, με καλύτερη σύμβαση, ούτε να παρεμβαίνει το ταξικό συνδικαλιστικό κινήμα σε αυτό το χώρο. Πρόσφατα μάλιστα υπήρξε εναντίον μου και απόπειρα τρομοκράτησης από τη διεύθυνση.

«Ο»: Στις 12 Δεκέμβρη είδαμε το μεγαλύτερο απεργιακό ξεσηκωμό των τελευταίων χρόνων. Πώς προετοιμάστηκε από το σωματείο;
Γ.Σ: Στην ουσία η μοναδική προπαγάνδιση της απεργίας με τη λογική της κλιμάκωσης και της συνέχειας ήταν από το σωματείο των λιθογράφων. Επιδιώξαμε με ό,τι δυνάμεις έχουμε,
να μιλήσουμε με τους εργαζομένους και να οργανώσουμε την απεργία . Οι εργαζόμενοι στο σύνολό τους είπαν ότι για το θέμα του ασφαλιστικού θα απεργήσουν οπωσδήποτε. Από εκεί και πέρα ήταν πολύ μεγάλο βήμα το γεγονός ότι καταφέραμε να πείσουμε κάποιους ανθρώπους να έρθουν και να συμμετάσχουν και στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.

Κάποιοι άνθρωποι που γενικώς δεν πολιτικοποιούνται, δε συνδικαλίζονται και δεν καταλαβαίνουν πλήρως την έννοια του να συμμετέχει κανείς σε σωματείο, έκαναν ένα βήμα παραπάνω, ήρθαν, άκουσαν, είδαν πράγματα, απέκτησαν μια θετική εμπειρία. Κι όλα αυτά παρά την προσπάθεια της εργοδοσίας για την ενσωμάτωση στη λογική: <ναι παιδιά, να απεργήσετε, αλλά με τη ΓΣΕΕ κλπ>.

Καταφέραμε και φέραμε κόσμο από το εργοστάσιο στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ και οι συνάδελφοι είδαν θετικά τη συμμετοχή τους σε αυτή. Δηλαδή τα συνθήματα, ο σκοπός για τον οποίο κατέβηκαν στην απεργία, ότι δηλαδή έκαναν απεργία από το εργοστάσιο και η διαμαρτυρία τους εκφράστηκε. Κατέβηκαν σε μία συγκέντρωση που ακούστηκαν τα αιτήματά τους και όχι τα αιτήματα της ΓΣΕΕ υπέρ του νόμου Ρέππα.

Πηγή: Η εφημερίδα “Οδηγητής”