Γιατί είναι ακόμη έξω από τις φυλακές οι κλακαδόροι των κομμάτων που από βοσκοί το «έπαιξαν» βιομήχανοι και μεγαλοαστοί χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανένα;
Στις 5 Δεκεμβρίου του 1975, έφθασε στα δημοσιογραφικά γραφεία η είδηση
ότι, στις 10 το πρωί οι υπάλληλοι της Τράπεζας της Ελλάδος, Εμ.
Κηπουρίδης και Δ. Καλοδούκας (παραδίδοντας στον Διοικητή της Τράπεζας κ.
Ξ. Ζολώτα μια έκθεση) ξεκινούσαν, με άνωθεν εντολή, το ξήλωμα του
πρώτου ιδιωτικού ομίλου της χώρας.
Του ομίλου Στρατή Ανδρεάδη κρατικοποιώντας 5 Τράπεζες, ναυπηγεία,
ασφαλιστικές, το ΧΙΛΤΟΝ, τα λιπάσματα, 3 ακόμη βιομηχανίες και στην
συνέχεια τις εταιρίες μεταφορών.
Οι ίδιοι υπάλληλοι πήραν την θέση του Στρατή Ανδρεάδη στον κρατικό πλέον
όμιλο. Πριν ένα χρόνο τα Χριστούγεννα του 1974 ο Καραμανλής
κρατικοποιούσε την Ολυμπιακή. Και μετά ένα χρόνο το 1976 τα διυλιστήρια
του Νιάρχου.
Η Ελληνική βιομηχανία ως ο μεγαλύτερος εργοδότης της οικονομίας
έφθασε να απασχολεί στο βιομηχανικό θαύμα της περιόδου 1955-1975 πάνω από
1.000.000 άτομα όταν τότε το δημόσιο απασχολούσε μόνο 250.000 αντί
του σήμερα που το δημόσιο (με ΔΕΚΟ) απασχολεί 1.250.000 έναντι 300.000
εργατών της βιομηχανίας και της βιοτεχνίας συνολικά!!!
Γιατί παρά την κρίση, τα συνεχή λουκέτα, τη μετανάστευση των
βιομηχανικών επιχειρήσεων, τον αφανισμό της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και
το 1.500.000 άνεργους το μίσος προς τον ιδιωτικό τομέα συντηρείται ακόμη
και ως πολιτικό σύνθημα διεκδίκησης της εξουσίας σύνθημα πολιτικής
αντιπαράθεσης.
Την Ολυμπιακή του Ωνάση που οι πρασινοφρουροί την έλεγαν η «Λαϊκή Αεροπορία» την αγόρασε το κράτος 68.000.000 δολάρια τον Αύγουστο του 1975 και την πληρώσαμε όλοι οι Έλληνες μετά από 30 χρόνια κοντά στα 3.000.000.000 δισ. ευρώ!!! που τα πληρώσαμε πάλι όλοι εμείς
Το «ναυπηγείο του λαού» του Σκαραμαγκά, όπως το έλεγαν οι αφισοκολλητές της κλαδικής του ΠΑΣΟΚ, που πέρασε στα χέρια του κράτους το 1985 κάτω από την σοσιαλιστική υστερία «ούτε μια δραχμή στον Νιάρχο τον ληστή...», αφού φαλίρισε την αξιολογότατη τότε ΕΤΒΑ έγινε μέσα 20 χρόνια ναυπηγικό κουφάρι στα χέρια οποιουδήποτε θέλει να δοκιμάσει την τύχη του!!!
Τα λιπάσματα των θεμελιωτών της βαριάς βιομηχανίας της χώρας του Μποδοσάκη στην Δραπετσώνα και στην Θεσσαλονίκη και του Ανδρεάδη στην Νέα Καρβάλη με τους 10.000 εργαζόμενους πέρασαν μέσα στην ίδια υστερία στο κράτος και σε 25 χρόνια έγιναν βιομηχανικά παλιοσίδερα και έρμαιο στα χέρια του δήθεν βιομήχανου Λαυρεντιάδη που κατέληξε στην φυλακή.
Η φυλακή είναι άγνωστη γι΄ αυτούς.
Οι 1.350.000 άνεργοι του 2012, αποτελούν την κοινωνική θυσία μας στο «σοσιαλισμό-κομμουνισμό» της μεταπολίτευσης. Η προσφορά μας με φόρους είναι 1 τρισ. στους πρασινοκοκκονοφρουρούς των προβληματικών, 7 δισ. δραχμές αποζημίωση στον Ανδρεάδη και 3 δισ. ευρώ στην Ολυμπιακή Αεροπορία.
Η Λούμπεν Μεγαλοαστική Τάξη κατά το ΚΚΕ, αριθμούσε τότε 450 βιομηχανίες περισσότερες από σήμερα. Έδινε δουλειά και σε 350.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις από τις οποίες 240.000 έκλεισαν επί σοσιαλισμού. Είχε καταθέσει σχέδια για επενδύσεις, μόνο σε βαριά βιομηχανία, ύψους 500 δισ. δραχμών. Και διέθετε χώρο για 1.250.000 θέσεις εργασίας (μετά τις επεκτάσεις) ενώ απασχολούσε ήδη 980.000 άτομα.
Ο σοσιαλισμός της ντουντούκας όμως ο αμαρτωλός ΟΑΕ άνοιξε το 1983 και έκλεισε μετά από 15 χρόνια φεσώνοντας όλους τους Έλληνες φορολογούμενους με το 1 τρισ. δραχμών.
Οι αμοιβές, οι γραφειάρες, οι αμαξάρες και οι sexy γραμματείες των αφισσοκολητών - βιομηχάνων της κλαδικής μαζί με τον κόπο τους... για την εκκαθάριση τους επέτρεψαν να μετατρέψουν την μεγαλοαστική Κηφισιά, Εκάλη και Πολιτεία σε σοσιαλιστικά προάστια με πράσινο για τους θυμίζουν και το χωριό τους...
Η φυλακή ήταν ακόμη άγνωστη γι΄ αυτούς.
Τον δρόμο αυτόν τον άφησαν για τα νέα τζάκια του Ανδρέα Παπανδρέου με πρώτο τον Κοσκωτά, τον επιχειρηματία-πολιτικό Τσοχατζόπουλο, τον Ψωμιάδη και τον εκλεκτό του Α. Παπανδρέου Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.
Μαζί με τους παραπάνω «επενδυτές» και η νέα «ένδοξη επιχειρηματική γενιά» των κρατικοδίαιτων των εξοπλισμών, των προμηθειών του δημοσίου σε μεταφορικό, τηλεπικοινωνιακό, νοσοκομειακό, ενεργειακό και στρατιωτικό υλικό.
Και όλοι μαζί αποτέλεσαν τα «νέα τζάκια» που διαδέχθηκαν την Λούμπεν Μεγαλοαστική Τάξη.
Ποιους όμως εννοούσαν οι αριστεροί συμμορίτες, Λούμπεν Μεγαλοαστική Τάξη και που μαζί με τους σοσιαλιστές του Παπανδρέου, του Αρσένη και της ντουντούκας έπρεπε να εκδικηθούν;
Τον Μποδοσάκη που ξεκίνησε από το μπακάλικο του πατέρα του στον Πόρο της Νίγδης της Καππαδοκίας και για να αγοράσει βιβλία για το σχολείο του πουλούσε στους Έλληνες, κρυφά από τους Τούρκους, εικονίτσες των ηρώων της επανάστασης;
Τον Δημήτρη Αγγελόπουλο που μαζί τα άλλα 3 αδέλφια του τον Άγγελο, τον Παναγιώτη και τον Γιάννη ήλθαν με τον πατέρα τους τον ταχυδρόμο του Βλαχόραφτη Αρκαδίας στην οδό Αθηνάς να πουλάνε πρόκες και καρφοβελόνες για να φτιάξουν την Χαλυβουργική με χιλιάδες εργαζόμενους στην κορύφωσή της;
Τον Ακαρνάνα από την Νερομάνα Χριστόφορο Κατσάμπα που φόραγε τσαρούχια όταν κατέβηκε στην Πάτρα να δουλέψει υπαλληλάκος σε υφασματάδικο για να φτιάξει την Πειραϊκή Πατραϊκή με 9000 εργαζόμενους; Τον Γιώργο Δράκο που ο πατέρας του Παναγιώτης πούλαγε λουκούμια και νερό στους πρώτους Ολυμπιακούς της Αθήνας και αργότερα έχτισε γκαζιεράδικο στην Πειραιώς για να δημιουργηθεί τελικά η ΙΖΟΛΑ;
Την παρέα των φίλων σπουδαστών Χατζηκυριάκο και Κανελλόπουλο που θεμελίωσαν την βαριά βιομηχανία ή τον προπάππου Φιλίππου της ΦΑΓΕ που γύρναγε με μια κατσίκα και πουλούσε γάλα στο Γαλάτσι;
Αν αυτοί όλοι ήταν η ελληνική ολιγαρχία και έπρεπε να «πέσουν» γιατί είναι ακόμη έξω από τις φυλακές οι κλακαδόροι των κομμάτων που από βοσκοί το «έπαιξαν» βιομήχανοι και μεγαλοαστοί χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανένα;
Πηγή:www.capita
Αναρτήσεις
