Παρακολουθώ άφωνος όσα γίνονται σε αυτή την χώρα

Παρακολουθώ το ξεπούλημα του λάου που παρακολουθεί κι αυτός αμίλητος πληρωμένους δολοφόνους που ατιμώρητοι και αδιάντροποι μας κοιτάνε μέσα από το γυαλί της τηλεόρασης και μας λένε ότι δεν θα σταματήσουν αν δεν μας σώσουν τελείως.

Ντροπή σου ‘’αχάριστε λαέ’’. 17 Νοεμβρίου 1973. Ήταν όλοι τους επαναστάτες. Είπαν
το δικό τους. γενναίο ΟΧΙ στο
σταλινισμό, αγωνίστηκαν και κέρδισαν την ελευθερία και τη κομματοκρατία για να καταστρέψουν τον Ελληνισμό με τις κλοπές, τις ρεμούλες, τα τζαμιά και τους λαθρομετανάστες .

Γιατί αυτή η σιωπή; Τι μας συμβαίνει; Μπορούμε να τους σταματήσουμε, να τους νικήσουμε  και να τους διώξουμε!!! Ας σταθούμε κι εμείς μπροστά στην πόρτα του Πολυτεχνείου, κι ας προσευχηθούμε να τιμωρηθεί η σιχαμένη γενιά του πολυτεχνείου που κατέστρεψε την Ελλάδα και τους Έλληνες.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!! Τι σύμπτωση ε; Ντροπή σου αχάριστε λαέ.

 Μην αρχίσουμε τώρα ότι η γενιά του Πολυτεχνείου εξαργύρωσε προδοσίες και ότι φωνές του Πολυτεχνείου γίνανε φωνές των κατοχικών πολιτικών.

Το λιγότερο που θα μπορούσατε να κάνετε τιμώντας εκείνα τα σχεδόν αμούστακα που δεν ήξεραν τον όρο κόμμα αλλά ένιωθαν τον όρο Ελευθερία είναι να αδειάσετε τον χώρο του Πολυτεχνείου από την παρουσία σας, να περιφρουρήσετε τις γύρω οδούς να μην σπεύσουν τα κομματικά συνδικαλιστικά κομματόσκυλα για μια φωτογραφία “επανάστασης” και να κρατήσετε ενός λεπτού ντροπή. Όχι για τους ανύπαρκτους νεκρούς αλλά για την Ιδέα που σκοντάφτει πάνω σας απαγορεύοντας της να γίνει πραγματικότητα.