Εάν σκεφτείς την εξαθλίωση που έχουν φέρει
οι κομματικοί εργατοπατέρες στην εργατική τάξη και στις Ελληνικές επιχειρήσεις, τα λουκέτα, την
ανεργία και τις αυτοκτονίες τότε θα ξέρεις ότι δεν μπορείς να περιμένεις
τίποτα από το κάθε
τσουτσέκι που παρουσιάζουν ως συνδικαληστής
Έλληνα, μόνο εσύ μπορείς να σώσεις την Ελλάδα…
Σε σταθερή πτώση βρίσκονται οι μισθοί στην Ελλάδα από τα μέσα του 2010 έως και το τέλος του 2013, σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) που δόθηκαν στη δημοσιότητα.
Σε ετήσια βάση, οι αποδοχές των εργαζόμενων στη χώρα μας μειώνονται διαρκώς επί 14 συναπτά τρίμηνα, από την περίοδο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου του 2010 έως και τα τέλη του 2013. Το 2013, σε σύγκριση με τις αντίστοιχες περιόδους του 2012, οι μισθοί μειώθηκαν κατά 12,4% το πρώτο τρίμηνο, κατά 9,1% το δεύτερο, κατά 2,2% το τρίτο κατά 9,1% το τέταρτο συνολικά 32,8%!!!…
Κι όλα αυτά ενώ μεγάλες επιχειρήσεις κλείνουν ή φεύγουν στο εξωτερικό, τα μαγαζιά βάζουν λουκέτο, ελεύθεροι επαγγελματίες, όπως ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, εγκαταστάτες ή συντηρητές καυσίμων βρίσκονται σε απραξία, το ένα-τρίτο του ενεργού πληθυσμού κάθεται, οι 7 στους 10 νέους είναι άνεργοι, και οι συνταξιούχοι παίρνουν κάθε μήνα και λιγότερα.
Για το 2013 η κυβέρνηση πανηγύρισε ένα ισχνό πλεόνασμα που το κατάφερε με πολλαπλασιασμό της φορολογίας, έκτακτες εισφορές, χαράτσια στα σπίτια, στο πετρέλαιο και θέρμανσης, εισιτήριο στα νοσοκομεία, εισφορές… «κοινωνικής αλληλεγγύης» κλπ με ταυτόχρονο κόψιμο κάθε κοινωνικής παροχής.
Για το 2014 μας απειλεί με μεγαλύτερο πλεόνασμα. Που σημαίνει πως με δεδομένο ότι οι φορολογούμενοι μειώθηκαν σε αριθμό (λόγω ανεργίας, μετανάστευσης ή αυτοκτονίας) αλλά και αυτοί που απέμειναν να εργάζονται θα δηλώσουν φέτος μικρότερα εισοδήματα, το επιπλέον πλεόνασμα θα προκύψει από νέα χαράτσια. Στο νερό; Στον αέρα που αναπνέουμε; Στην κάθε λέξη που εκστομίζουμε; Ποιος ξέρει;
Αν δεν έχουν έμπνευση οι ντόπιοι συνδικαληστές, οι σαδιστές της Ευρωζώνης έχουν σίγουρα λύσεις.
Είναι γεγονός πλέον, οι συνδικαληστές παρέδωσαν τους εργαζόμενους βορά στην κυβερνητική απληστία, φροντίζοντας επιμελώς να τους αφαιρέσουν κάθε θεσμική δυνατότητα ουσιαστικής αντίστασης και προστασίας της εργασίας και της ζωής τους.