Η αριστερά επαναστατεί μόνο όταν είναι να διοριστεί στο δημόσιο.

 “αριστεροί με δεξιές τσέπες” 

Η αριστερά στην Ελλάδα πολέμησε λυσσωδώς
κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης
και εκσυγχρονισμού του κράτους.

Υποστήριξε κάθε συντεχνιακή διεκδίκηση και κάθε απεργιακή κινητοποίηση, είτε αυτή προήρχετο από συνδικάτα εξαρτημένα από την ίδια είτε από συνδικαλιστικούς φορείς άλλων πολιτικών χώρων, δαιμονοποίησε την επιχειρηματικότητα, χαρακτηρίζοντας κάθε ιδιωτικό φορέα ως μονοπώλιο, ταξικό εχθρό, φορέα φοροδιαφυγής, καταστροφέα του περιβάλλοντος.

Χαρακτήρισε κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποιήσεως ως ‘’ξεπούλημα’’ και προειδοποιούσε ότι όταν οι αριστερές, ‘’προοδευτικές’’ δυνάμεις έλθουν στα πράγματα, δεν θα αναγνωρίσουν και θα ανατρέψουν συμφωνίες με προηγούμενες κυβερνήσεις.

Ανεχόταν ή επιδοκίμαζε την ανομία και την βία, ή επιδιδόταν σε καταλήψεις κτιρίων, δρόμων, αεροδρομίων και λιμανιών, εμπρησμούς καταστημάτων, τραπεζών (με θάνατο ανυποψίαστων ανθρώπων) κλπ.
Αχ ρε Καημένη Ελλάδα !
Η παλαιοκομματική αντίληψη της αριστεράς ότι το κράτος αποτελεί πεδίο λαφυραγώγησης και διορισμών του κομματικού στρατού θριαμβεύει για μια ακόμη φορά.