Κομμουνιστές και νάζι το ίδιο μαγαζί

https://youtu.be/TD4PTLHKgiw

Τελικά ο κομμουνισμός είναι ανίατη αρρώστια

 ..και μετα βλεπεις αυτο !….

Τι μπορεις να αναρωτηθεις σαν ανθρωπος;…

Ιερές Business Ελλήνων κομμουνιστών που κατέστρεψαν τη χώρα

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ακούσαμε προχθές τον Τσίπρα να μιλά για …δεύτερη φορά Αριστερά με …κάλυψη όλων των αρμών της εξουσίας από το κόμμα του, ακούσαμε τον Πολάκη να μιλά για «κατάληψη» των ανεξάρτητων αρχών! 

Ανατριχιαστικές φράσεις για την αστική δημοκρατία μας. 

Θυμάμαι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να

μας δίνουν ραντεβού στα γουναράδικα (!!!), άλλους να τρέχουν να συνδράμουν τον κατά συρροή δολοφόνο Κουφοντίνα στην απεργία πείνας του, ενώ ουκ ολίγοι δήλωναν και δηλώνουν κομμουνιστές! Όπως, επί παραδείγματι, ο πάμπλουτος Ευκλείδης Τσακαλώτος ή και η πρωθυπουργική σύντροφος.

Σκέφτομαι ότι δεν είναι κακό να είναι κάποιος κομμουνιστής. Καθόλου μάλιστα. Με γεια του με χαρά του. Κακό είναι να δηλώνει κάποιος κομμουνιστής τις στιγμές που η ανθρωπότητα διάγει το πρώτο τέταρτο του 21^ου αιώνα… Κακό, επίσης, είναι να δηλώνεις κομμουνιστής και να ταυτοχρόνως από θέσεις εξουσίας να κάνεις αυτό που οι καπιταλιστές αποκαλούν μπίζνες!

Ακούστε και θυμηθείτε:

Βρισκόμαστε σε προχωρημένο φθινόπωρο, του 2015. Η χώρα έχει περάσει ένα εξάμηνο συμφοράς που η πρώτη φορά Αριστερά δεν άφησε τίποτα όρθιο. Έκλεισε τράπεζες, δίχασε την κοινωνία μ’ ένα δημοψήφισμα που δεν είχε καν αληθινό ερώτημα, υπέγραψε το πιο επώδυνο μνημόνιο, μείωσε δραματικά συντάξεις και μισθούς, αύξησε υπέρογκα το ΦΠΑ, ενεχυρίασε τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια…. Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει χάσει τη δεδηλωμένη στη Βουλή από την ανταρσία/αποχώρηση των καθαρόαιμων κομμουνιστών βουλευτών της κι η χώρα διασώζεται από τις ψήφους της Νέας Δημοκρατίας, του ΠαΣοΚ και του Ποταμιού! Απόρροια όλων αυτών ήταν ο σοφός ελληνικός λαός να σπεύσει να ξαναψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτό δεν αποτελεί παρά ερώτημα προς έρευνα των ψυχιάτρων κι όχι του γράφοντος.

Τότε, λοιπόν, το φθινόπωρο του 2015 οι ελληνικές τράπεζες είχαν αξία στο χρηματιστήριο 25 δις ευρώ και η συντριπτική πλειοψηφία των μετοχών τους έχουν περάσει στο ελληνικό δημόσιο. Πλειοψηφία που υπερέβαινε το 80%! Αυτό συνέβη σχεδόν αναγκαστικά, αφού η κυβέρνηση Σαμαρά –Βενιζέλου βλέποντας ότι οι μέτοχοι των τραπεζών δεν μπορούν να ακολουθούν τις αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων, τις κρατικοποίησε μέσω ανακεφαλαιοποιήσεων.

Προσέξτε: Όταν ανέλαβαν την εξουσία/διακυβέρνηση οι Τσίπρας και Καμμένος, η χρηματιστηριακή αξία των τραπεζών ήταν 45 δις, ενώ είχαν ενεργητικό κοντά στα 400 δις ευρώ. Δηλαδή μέσα σε λίγους μήνες χάθηκαν 20 δις ευρώ!

Όμως, τον Νοέμβριο και μετά τη λαίλαπα του πρώτου εξαμήνου η κυβέρνηση του νεοκομμουνιστή Τσίπρα με υπουργό Οικονομικών τον κατά δήλωσή του κομμουνιστή Τσακαλώτο, έκαναν τη μεγάλη μπίζνα! Χάρισαν τις τράπεζες σε  ξένα funds, άγνωστης προέλευσης και ιδιοκτησίας, μέσω αυξήσεως κεφαλαίου, για μόλις 4,5 δις ευρώ!

Καταλαβαίνετε; Ενώ ο ελληνικός λαός είχε καταβάλλει 80 δις ευρώ για να σωθούν οι τράπεζες και να μη καταρρεύσουν τα πάντα, ήρθε ο Τσίπρας με υπουργό Οικονομικών τον Τσακαλώτο και τις προσέφεραν αυστηρά και μόνο σε ξένους, έναντι 4,5 δις ευρώ!

Προσέξτε: Υπενθυμίζω ότι τότε απαγορεύτηκε  η συμμετοχή οιουδήποτε Έλληνα επενδυτή στη διαδικασία.  Κι όχι μόνο αυτό. Οι κομμουνιστές Τσίπρας και Τσακαλώτος έπαιξαν καπιταλιστική μπαλίτσα και μάλιστα των άκρων. Ενώ τάιζαν το πόπολο με σανό και μεγαλοστομίες περί κοινωνικής ευαισθησίας, εκείνοι ψήφιζαν ταυτοχρόνως το νόμο 4354/2015! Που αναφέρει ότι οι τράπεζες (αυτές που εν τω μεταξύ είχαν αποκτήσει τα ξένα funds) ΜΠΟΡΟΥΝ   να ΠΩΛΟΥΝ μαζικά τα κόκκινα δάνεια σε άλλες εταιρείες απόκτησης δανείων. Έτσι, φτάσαμε στο σήμερα. Τράπεζες (των ξένων funds) έφτιαξαν off shore εταιρείες (κυρίως) και αγοράζουν σχεδόν τζάμπα τα «κόκκινα δάνεια»! Για να δέσει μάλιστα το γλυκό οι …κομμουνιστές ηγήτορες της Ελλάδας, ψήφισαν νόμο ασυλίας στα στελέχη των τραπεζών προκειμένου να πωλούν χωρίς έλεγχο τα δάνεια!

Όσοι γνωρίζουν μιλάνε για τεράστια μπίζνα. Μιλάνε για τη μεγαλύτερη πώληση δημόσιας περιουσίας σε άγνωστους αγοραστές, στην ιστορία του χρήματος!

Προσέξτε τι κάνουν οι τράπεζες και οι εταιρείες (στην ουσία δικές τους) που αγόρασαν ή αγοράζουν «κόκκινα δάνεια». Αν υπάρχει, επί παραδείγματι,  δάνειο ιδιώτη αξίας 100 χιλιάδων ευρώ, πωλείται σε εταιρεία fund , ακόμη και με 1000 ευρώ! Χωρίς να έχει ευθύνη ο τραπεζικός που το πουλάει σε εξευτελιστική τιμή. Το fund που το αγοράζει μπορεί να το βγάλει σε πλειστηριασμό έναντι χιλίων ευρώ! Το «κτυπά»-επαναγοράζει η τράπεζα και το εγγράφει στο ενεργητικό της με αξία 20-30 χιλιάδων ευρώ. Ενώ, επειδή συμμετέχει στο fund που έκανε τη διαδικασία κι έβγαλε κέρδος αποκτά και υπεραξία από την εκεί συμμετοχή της!

Προσέξτε κι αυτό: Τσίπρας, Τσακαλώτος και λοιποί νεοκομμουνιστές, μετά από αυτό, συμφώνησαν και κάτι ακόμη: Να γίνονται 35 χιλιάδες πλειστηριασμοί ετησίως και δη από το 2020 και μετά! Με εγγύηση , μάλιστα, του δημοσίου! Εξ ου και αναγκαστικά η νυν κυβέρνηση θεσπίζει το σχέδιο «Ηρακλής», συμφώνως με το οποίο αναφέρει  ότι το Ελληνικό Δημόσιο θα εγγυάται την μεταβίβαση των κόκκινων δανείων προς τα funds, ότι δηλαδή, εάν το fund δαπανήσει για την εξαγορά κόκκινων δανείων 100 εκ ευρώ και εισπράξει μόνον 50, τα υπόλοιπα θα τα δίδει το Κράτος! Έργο των κομμουνιστών Τσίπρα και Τσακαλώτου! Μπίζνα ολκής και εξασφαλισμένα κέρδη χωρίς κανένα ρίσκο.

Προσέξτε κομμουνιστική πολιτική ανεπάρκεια: Τι έχουν κάνει Τσίπρας και Τσακαλώτος και σήμερα μας κουνάνε κιόλας το δάκτυλο και υπόσχονται δεύτερη φορά Αριστερά; Μια τράπεζα, λοιπόν, πωλεί στο fund (δηλαδή στην ίδια) ένα δάνειο που δεν υπάρχει περίπτωση να πωληθεί στην αξία του ή έστω στο 80% αυτής. Εν συνεχεία το fund δεν μπορεί να το πωλήσει (η δεν το νοιάζει) αφού το ελληνικό δημόσιο (όλοι εμείς) θα πληρώσει το κόστος εξαγοράς του δανείου, αφού έτσι έχουν υπογράψει Τσίπρας και Τσακαλώτος! Που κατά τα άλλα φώναζαν… κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη!!!

Να χαρώ Αριστερό ηθικό πλεονέκτημα.

Αλλά, έχουμε πει επανειλημμένως: Η άγνοια κοστίζει μα και πληρώνεται…

Πώς κατέστρεψαν την ΒΙΑΜΑΞ που έκανε εξαγωγές λεωφορείων

Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια της Ελλάδας.

Ποια είναι όμως η πραγματική για την αναστολή των παραγωγικών δραστηριοτήτων της, συμπαρασύροντας εκατοντάδες μικρότερους αμαξοποιούς, βιοτεχνίες που εργάζονταν ως προμηθευτές στην παραγωγική εφοδιαστική αλυσίδα λεωφορείων και λοιπών οχημάτων;

Η αρχή του κακού ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του ’70 όταν η πατρίδα απαλλάχθηκε από ένα καθεστώς αλλά υποτάχθηκε στην πελατειακή φρενίτιδα που οδήγησε στα γνωστά δεδομένα μετά τις 18 Οκτωβρίου 1981, όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την εξουσία.

Η ΒΙΑΜΑΞ κατάφερε να αναδειχθεί εκείνη την εποχή σε βασίλισσα βιομηχανία της ελληνικής αμαξοποιΐας, από το 1958 εξαιτίας της ευελιξίας, της παραγωγικής αρτιότητας, συνέπειας και ποιότητας που είχαν τα οχήματα με την υπογραφή της, αλλά και της φιλο-εργατικής αντιλήψεως που διέκρινε ανέκαθεν την οικογένεια Φωστηρόπουλου.

Η ΒΙΑΜΑΞ όντως διέκοψε κάθε παραγωγική δραστηριότητα το 1984 αφού οι συνδικαληστές του ΚΚΕ  είχαν αρχίσει να τη διαλύουν από το 1976 με τις απεργίες 

Την ίδια εποχή είχε γίνει η προμήθεια των ουγγρικής κατασκευής ρυπογόνων Ikarus και η τότε σοσιαληστική κυβέρνηση δεν δεχόταν ούτε να συζητήσει με τον «καπιταλιστή» Φωστηρόπουλο ενώ είχε απορρίψει ως «ακατάλληλα» τα F580 Sπου προτείνονταν για την ΕΑΣ.

Η εποχή των «πρασινοφρουρών»

Αντιθέτως μάλιστα, κάποιοι «πρασινοφρουροί» εισηγούνταν με πάθος στον τότε αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Οικονομίας κ. Γιάννη Ποττάκη, τον αποκλεισμό του «δεξιομάγαζου» από κάθε προμήθεια του Δημοσίου.

Η μαρτυρία παλιού στελέχους της ΒΙΑΜΑΞ που αποκαλύπτει τον πόλεμο νεύρων που άσκησαν συνδικαλιστές της εταιρείας απέναντι στον αμαξοποιό Ιωάννη Μανταδάκη όταν εκείνος δεν δέχθηκε να συνυπογράψει το μανιφέστο συνδιοίκησης της επιχειρήσεις που προωθούσε συγκεκριμένη ομάδα εργαζομένων, είναι χαρακτηριστική.

Η είδηση για την επικείμενη διακοπή κάθε παραγωγικής δραστηριότητας της ΒΙΑΜΑΞ αποτέλεσε πρώτης τάξεως ευκαιρία για την τουρκική Otomarsan που έφτιαχνε στην Τουρκία τα Ο302 με προσωπικό που ερχόταν στη ΒΙΑΜΑΞ να εκπαιδευτεί.

Τόσο ο στενός συνεργάτης του Φωστηρόπουλου και γενικός διευθυντής της ΒΙΑΜΑΞ, ο κ. Στέργιος Σακελλαρόπουλος, όσο και ο πρόεδρος του σημερινού εργοστασίου της EvoBus (πρώην Otomarsan που εξαγοράστηκε από την MB και έχει σούπερ εγκαταστάσεις στο Χόσντερε της Ανατολικής Θράκης) μου έχουν πει ιστορίες που γράφονται εν μέρει ή θα ειπωθούν ύστερα από 20 χρόνια.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι οι Τούρκοι από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 εποφθαλμιούσαν τις υποδομές της ΒΙΑΜΑΞ. Όταν στις γραμμές παραγωγής του εργοστασίου στο Μανχάιμ της τότε Δυτικής Γερμανίας δεν ήξεραν τι σημαίνει «ρομποτικός αυτοματισμός», στη Λεωφόρο Αθηνών η ΒΙΑΜΑΞ είχε ρομποτάκια για κολλήσεις στις βάσεις που εφάρμοζαν το πλαίσιο με το αμάξωμα.

Φαίνεται πως τόσο οι μικροκομματισμοί, όσο και τα συντεχνιακά συμφέροντα απογοήτευσαν τον Φωστηρόπουλο, ο οποίος ως την τελευταία στιγμή ζητούσε εγγυήσεις από την τότε κυβέρνηση και τα σωματεία που είχαν στήσει ΚΚΕ & ΠΑΣΟΚ  πως αφ’ ενός θα επιτρέπονταν εξαγωγές οχημάτων και αφ’ ετέρου δεν θα γίνονταν απεργίες ώστε να τηρηθούν χρονοδιαγράμματα παραδόσεων.

Δεν τηρήθηκε τίποτε. Οι υποκινούμενοι εργατοπατέρες κομμουνιστές και σοσιαληστές καταδίκασαν το μέλλον όσων εργάζονταν σε αυτόν τον κερδοφόρο τομέα δραστηριότητας της ΒΙΑΜΑΞ. 

Έτσι βρήκαν την ευκαιρία οι Τούρκοι της Otomarsan ήρθαν με λεφτά μετρητοίς και σήκωσαν το εργοστάσιο σε χρόνο μηδέν.

Οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ  που έκαναν τη «βρώμικη δουλειά» διορίστηκαν την άλλη ημέρα σε υπηρεσίες του Δημοσίου με άμεσες διαδικασίες που πέρασαν όλες από το γραφείο του τότε υφυπουργού Προεδρίας της Κυβερνήσεως Ασημάκη Φωτήλα και με εποπτεία από τον Σάκη Πεπονή.

Η ΒΙΑΜΑΞ συνέχισε την εμπορική δραστηριότητά της με εισαγωγές λεωφορείων «Jonckheere» και επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη των αστικών λεωφορείων DAF «Den Oudsten» που προορίζονταν για τις ΣΕΠ και τελικά κατέληξαν στο Α/Σ Μπραχαμίου της ΕΘΕΛ.

Μάλιστα, όταν παρουσιάστηκαν τα DAF Den Oudsten στην αγορά το 1993 με τα σήματα της ΒΙΑΜΑΞ και τα χαρακτηριστικά κόκκινα ταμπελάκια από τις μήτρες γραμματοσειρών του εργοστασίου, πολλοί έλεγαν ότι «ο Φωστηρόπουλος ετοιμάζει τη μεγάλη επιστροφή».

Η πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, οι οικονομικοί πειραματισμοί που ακολούθησαν και η διαφαινόμενη από τότε εισδοχή της χώρας στο ΔΝΤ δεν επέτρεψαν στην οικογένεια Φωστηρόπουλου να κάνει κάτι δυναμικό στην αγορά.

Αντιθέτως, η εταιρεία πώλησε τα εμπορικά σήματα που διαχειριζόταν (JCB, DAF, Rover, κλπ.) στον Όμιλο Σφακιανάκη, συρρικνώθηκε και σήμερα φυτοζωεί για ιστορικούς λόγους ως εταιρεία συμβούλων.

Τι έγινε στην Τουρκία

Στην Τουρκία, το εργοστάσιο της Otomarsan με τα κούτσουρα των κρεοπωλείων, τους φούρνους με άμμο θαλάσσης και τις ματσόλες εξευρωπαΐστηκε με τα σπλάχνα της ΒΙΑΜΑΞ το 1984. Όταν το 2008 πήγα στα εγκαίνια του υπερσύγχρονου εργοστασίου στο Χόσντερε ντράπηκα όταν με έψαξε ο Τούρκος που έκλεισε τη συμφωνία με τον Φωστηρόπουλο και ήταν ο πρόεδρος της EvoBus Τουρκίας.

«Τώρα πια δεν αισθανόμαστε φτωχοί, πήγαμε πολλά βήματα μπροστά από εσάς αδελφέ μου Ρωμιέ», μου είπε κι απλώς ήμουν ο μόνος που έλαβα το προνόμιο να μιλήσω, να δειπνήσω και να δημοσιεύσω αποκλειστική του συνέντευξη απ’ όλο το ευρωπαϊκό γκρουπ δημοσιογράφων που είχαμε προσκληθεί.

Πειραϊκή – Πατραϊκή

Την περίοδο ακμής της είχε φτάσει να κατέχει 10 εργοστάσια (το ένα εκ των οποίων στο Σουδάν), να απασχολεί 7.000 υπαλλήλους και να παράγει 25 εκατομμύρια μέτρα ετησίως, καλύπτοντας δύο φορές την ελληνική ακτογραμμή.

Με διαφημιστικά σλόγκαν που έγραψαν ιστορία, όπως το «Ντύνει, στολίζει, νοικοκυρεύει» και το «η ούγια να γράφει Πειραϊκή – Πατραϊκή», η ναυαρχίδα της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας υπήρξε επί σειρά ετών το καμάρι της εγχώριας βιομηχανίας.

Ήταν η πρώτη επιχείρηση που εισήγαγε πετρελαιοκίνητα μηχανήματα από τη Γερμανία, ενώ μεταξύ άλλων εφοδίαζε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με κουβέρτες τα ελληνικά στρατεύματα.

Η βιομηχανία βάμβακος και ετοίμων ενδυμάτων ιδρύθηκε το 1919, όταν έλαβε σάρκα και όστα το όραμα δύο φιλόδοξων νέων, των Χριστόφορου Κατσάμπα και Σταμούλη Στράτου, για τη δημιουργία μιας μονάδας που θα μπορούσε να παράγει υφάσματα και βαμβακερά εφάμιλλα σε ποιότητα εκείνων που μέχρι τότε εισάγονταν στη χώρα.

Ο πρώτος σταθμός ήταν η ίδρυση της «Πατραϊκής Εμποροβιομηχανικής Εταιρείας», ενώ το 1923 οι δύο συνεταίροι συνεργάστηκαν με Μικρασιάτες πρόσφυγες για να δημιουργήσουν στην Πάτρα μία ταπητουργία. Εκεί θα ανεγερθεί το πρώτο κτίριο της εταιρείας, το οποίο στεγάζει το ταπητουργείο, το καλτσοποιίο και το βαφείο. Η παραγωγή την εποχή εκείνη γίνεται χάρη σε μια πρωτόγονη ατμομηχανή, η οποία αρκετά αργότερα θα έμπαινε στη βιτρίνα της Πειραϊκής – Πατραϊκής για να θυμίζει την αφετηρία.

Το 1928 ξεκίνησε η λειτουργία του κλωστοϋφαντουργείου, μετά την αγορά του υπερσύγχρονου κλωστηρίου από τη Γερμανία, αλλά η μεγάλη ύφεση έπληξε καίρια την εταιρία, η οποία το 1932 αναγκάστηκε να συγχωνευθεί με την «Πειραϊκή» για να εξασφαλίσει δάνεια από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και να γλιτώσει τη χρεοκοπία.

Η «Πειραϊκή» ήταν τότε μια προβληματική –και με ξεπερασμένη τεχνολογία- κλωστοϋφαντουργεία, η οποία είχε ιδρυθεί το 1919 και διέθετε δύο εργοστάσια, ένα στον Πειραιά και ένα στην Καλλιθέα.

Ένα χρόνο μετά τον εμφύλιο πόλεμο (1950), η «Πειραϊκή-Πατραϊκή» κατασκεύασε στο Μεγάλο Πεύκο μεγάλη σύγχρονη εργοστασιακή μονάδα, την πρώτη που κτίστηκε στην Ελλάδα μεταπολεμικά.

Ακολουθεί περίοδος μεγάλης ακμής, με την επιχείρηση να γιγαντώνεται διαρκώς και τα προϊόντα της να ταξιδεύουν σε όλη την Ευρώπη.

Στις 7 Δεκεμβρίου 1962 το φημισμένο αμερικανικό περιοδικό «Time» φιλοξένησε δηλώσεις του 38χρονου τότε Χριστόφορου Στράτου, γενικού διευθυντή της επιχείρησης και γιου ενός εκ των ιδρυτών της. Στο αφιέρωμα για την «Πειραϊκή – Πατραϊκή», ο συντάκτης χαρακτήριζε το εργοστάσιο «πρότυπο» για κάθε ελληνική βιομηχανία που βασίστηκε σε ό,τι είχε να προσφέρει η χώρα σε αφθονία: βαμβάκι και φτηνά εργατικά χέρια.

Η παρακμή για την «Πειραϊκή – Πατραϊκή» αρχίζει από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, με τις πετρελαϊκές κρίσεις και τις αυξημένες απαιτήσεις των εργαζομένων, που συνοδεύονταν από μαζικές απεργίες καθοδηγούμενες από το ΚΚΕ. 

Το 1981 η επιχείρηση αγοράζει τις εγκαταστάσεις της εταιρείας V. Deiden στη Δυτική Γερμανία, με στόχο την επικράτησή της στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά. Έχει ήδη επεκταθεί με νέες μονάδες στην Ελλάδα και μία στο Χαρτούμ ώστε να βγουν τα κεφάλαια της εταιρείας  από την χώρα .

Οικονομικοί αναλυτές και κύκλοι της αγοράς εκτιμούσαν από τότε ότι οι κινήσεις αυτές έγιναν κυρίως για να εξυπηρετήσουν κυρίως πολιτικές σκοπιμότητες για να μεταφερθούν στην συνέχεια τα χρήματα της εταιρείας σε προσωπικούς λογαριασμούς πολιτικών.

Το υπεράριθμο προσωπικό, οι συχνές κυβερνητικές παρεμβάσεις και οι αλόγιστες δαπάνες σε νέες επενδύσεις, που δεν απηχούσαν στους νόμους της αγοράς, είχαν τελικά ως αποτέλεσμα να «πνιγεί» η εταιρία στα χρέη. 

Το 1984 εντάχθηκε με τον περίφημο νόμο 1386 στις «προβληματικές εταιρείες» και κρατικοποιήθηκε (κάτι που συνέβη σε συνολικά 128 τέτοιες εταιρείες).

Το πρόγραμμα «εξυγίανσης» του 1990, που προέβλεπε μείωση της παραγωγικής δραστηριότητας και απολύσεις, δεν είχε ουσιαστικό αποτέλεσμα.

 Για τέσσερα χρόνια, από το ’92 έως το 96’, οι εργαζόμενοι που μαζί με το ΚΚΕ και πολιτικούς από άλλες παρατάξεις απαξιωσαν την εταιρεία, συντηρούσαν κάθε τόσο τα μηχανήματα και ήλπιζαν ότι με πορείες, διαπραγματεύσεις και καταλήψεις κτιρίων, θα μπορούσαν να «αναστήσουν» την ρημαγμένη επιχείρηση.

Το 1996, η μεγαλύτερη κλωστοϋφαντουργία της Ελλάδας θα περνούσε και τυπικά στην ιστορία, με τα περιουσιακά της στοιχεία να εκποιούνται έναντι πινακίου φακής. 

Πλέον, τα κτίρια της χρησιμεύουν μόνο για να προσφέρουν ζεστασιά σε ομάδες μεταναστών.

Στις εγκαταστάσεις της είχε εξυφανθεί μια ιστορία απαξίωσης, παρόμοια με αυτή της… Ελλάδας. Η Πειραϊκή – Πατραϊκή εξελίχθηκε σε μηχανισμό εξυπηρέτησης κομματικών συμφερόντων και σκαλοπάτι της αποβιομηχανοποίησης της χώρας. 

Θα ήταν ίσως συνετό και ωφέλιμο να διδάσκεται στα σχολεία η ιστορία μιας βιομηχανίας – πρότυπο που κατάντησε να βάλει λουκέτο με χρέη 235 δισεκατομμυρίων δραχμών.

Αλλά σε μια τέτοια περίπτωση, είναι προφανές ότι θα έβγαιναν πολλά «εγκλήματα» στον αφρό…

    

Όποιος δεν αποδέχεται την πολιτική των Ανοιχτών συνόρων είναι ακροδεξιός".

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Αυτά τα καθάρματα κατέστρεψαν την πατρίδα μας.

To ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ σήμερα στο κεντρικό του δελτίο τα λέει όλα!

Αυτά τα καθάρματα κατέστρεψαν την πατρίδα μας.

 Πρέπει επιτέλους η δικαιοσύνη να τους μπαγλαρώσει.

Κόμματα συνδικαλΗστες και κομματόσκυλα  πίνουν το αίμα του ελληνικού λαού.

η συμμορία των Αλγερινομαροκινών λαθρομεταναστών "επενδυτών"

Ακόμη μια εγκληματική συμμορία αλλοδαπών που εισέβαλαν στην Ελλάδα από τον αφύλαχτο Έβρο ή τα νησιά του Α.Αιγαίου ως «πρόσφυγες» και που είχαν σκορπίσει τον τρόμο στο κέντρο της Αθήνας εξάρθρωσε η ΕΛΑΣ. Πρόκειται για άτομα από τη βόρεια Αφρική, Αλγερία, Μαρόκο ή ακόμα και Λιβύη... αν και κανείς δεν γνωρίζει τα πραγματικά τους στοιχεία αφού μιας και ήμαστε “μπάτε σκύλοι αλέστε”, δίνουν ότι ονόματα και χώρες προέλευσης θέλουν!

Ακόμη στην ανακοίνωσή της η ΕΛΑΣ δεν έχει ιδέα για το ποιοι πραγματικά είναι!

Αφού ήρθαν στην Τουρκία με φτηνές πτήσεις τσάρτερ και τουριστική βίζα στη συνέχεια, απλώς πέρασαν τον Έβρο ή τα νησιά με τις γνωστές διαδικασίες μπαίνοντας σε μια διαλυμένη χώρα, για πλιάτσικο, την οποία αντιμετωπίζουν ως μη-χώρα.

Άγνωστο πως πήραν άδεια παραμονής στη «χώρα» ή τουλάχιστον κατάφεραν να «απεγκλωβιστούν» από τα νησιά στο πλαίσιο των γνωστών επιχειρήσεων «αποσυμφόρησης» οι αλλοδαποί ξεκίνησαν να ληστεύουν ανύποπτους πολίτες στο κέντρο.

Η συμμορία των αλλοδαπών, από τις εκατοντάδες που δρουν στην ανοχύρωτη Ελλάδα, είχε διαπράξει περισσότερες από 100 ληστείες και κλοπές στο κέντρο της Αθήνας, από τον Μάρτιο του 2019 και δραστηριοποιούνταν κυρίως στις περιοχές του Συντάγματος, της Ακρόπολης, των Εξαρχείων, της Ομόνοιας και του Νέου Κόσμου, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας.

Μετά την αφαίρεση των αντικειμένων, απομακρύνονταν από το σημείο με γρήγορες κινήσεις και παρέδιδαν αμέσως τα κλοπιμαία σε συνεργό τους, που δεν είχε εμπλακεί στην κλοπή ή τη ληστεία.

Τα κλοπιμαία τα διοχέτευαν σε δίκτυο κλεπταποδόχων, το οποίο είχαν αναπτύξει, 7 από τους οποίους περιλαμβάνονται στους συλληφθέντες. Μάλιστα, στο πλαίσιο της έρευνας εξακριβώθηκε πλήρως η διαδικασία διοχέτευσης των κλοπιμαίων από τους φυσικούς αυτουργούς στους κλεπταποδόχους, σε συγκεκριμένους χώρους στο κέντρο της Αθήνας.

Στις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν βρέθηκαν και κατασχέθηκαν: 169 κινητά τηλέφωνα, 53 ηλεκτρονικές συσκευές tablet, 228 εξαρτήματα κινητών τηλεφώνων, 16 μαχαίρια, πτυσσόμενα στιλέτα και σουγιάδες, 115 κάρτες SIM,χρηματικό ποσό 1.790 ευρώ, 2 τηλεοράσεις και πλήθος κοσμημάτων.

Δείτε τους γιατί πιθανότατα θα τους ξαναδείτε αφού ουδείς εξ αυτών πρόκειται να απελαθεί.

Αντίθετα μετά από μια σύντομη παραμονή στις φυλακές θα αφεθούν ελεύθεροι με τους γνωστούς «περιοριστικούς» όρους.

Συγκεκριμένα πρόκειται για τους συλληφθέντες:

(επ) CHARAFE ή MESSAI (ον) MESSAI ή CHARAF ή CHARFELDINNE του TOYFUK ή TOFEK ή FAWFIK και της SAMIYA ή SAMIA ή GAMIA, γεν. 1994, 1995, 1996 1997 ή 1998 στην Αλγερία ή στην Λιβύη, ή Μαρόκο.

(επ) MUSTAFA ή ABU ABAS (ον) ABAS ABU ή MUSTAFA του AHMET AHMED AHMAD και της AISHA ή AICHA ή AISA, γεν. 1990 στο Μαρόκο

(επ) KARMODA ή MIRE ή REFSI ή ABDELHAMID ή KARMOD ή KARMUT (ον) MIRI ή ARMOUDA ή EL HACHEMI ή AMIN ή MIRI του AHMED ή AHMAD και της HOPIYA ή HOURA ή NASIRA ή MARIA ή HORIA, γεν. 1986, ή 1987, ή 1988, 1989, ή 1990 ή 1987 στην Αλγερία,

(επ) ΑΒ DIKADIR ή MOHAMED ή AMDIKADIR ή ABDUL KADI ή BOUNIHI (ον) MOHAMED ή ABDULKADI ή AMDMADIR ή MOHAMED ή KARIM του AMIN ή ABDALKADIR και της HAIRA ή KAGRHAM, γεν. 1983 στην Αλγερία,

(επ) MOHAMAID ή ABUTAIRO ή MOAHMED ή MOHAMAD ή MOHAMMAD ή MOHAMAID (ον) SAMIR ή MISIR ή ABOUTAYROU ή SAMI ABOUTAYROU του MESIR MOHAMED MECHIR MOSHIR και της LEYLA ή LAILA ή LAYLA, γεν. 1986 στην Αλγερία,

και οι:

(επ) IZAKE ή IZAK ή ESAK ή ISAK ή GALLEGOS DOMINGUES ή NIEVES (ον) YASIN ή JOSE IGNACIO ή ANTONIO JESUS του KADOUR ή PAKO και της HADA ή MARIA, γεν. 1960 ή 1963 στην Αλγερία,

(επ) ZEKRAOUI (ον) MOHAMED του DJELLOUL και της ELBAHDJA, γεν. 1980 στην Αλγερία,

(επ) ABDALLAH (ον) KHALILI του ALI και της OM – YASSER, γεν. 1990 στην Αλγερία,

(επ) GUENZET (ον) WAIL του DJAMAL και της HAKIMA, γεν. 1998 στην Αλγερία,

(επ) MAHMOOD ή MAHMOOD ή YASSINE (ον) YASSIR ή YASSIN ή MAHMAOUD ή MAHMOOD του AHMAD SAID και της FATIMA ή KHADIGA ή KHADIJA, γεν.1998 ή 1999 στο Μαρόκο

Δείτε πώς αρπάζουν τα λεφτά

Δείτε και στην πράξη πως ακριβώς λειτουργεί η «κάρτα» των λ@θρομεταναστών που όταν δεν το παίζουν κακόμοιροι και κατατρεγμένοι τρέχουν στις τράπεζες να τσεπώσουν τζάμπα λεφτά!

Δείτε το βίντεο που τα λέει όλα:

Η μεγάλη απάτη με την (κρατική) περιουσία σου

Του Θάνου Τζήμερου

Δεν ξέρεις τι έχεις. Κυριολεκτικά. 

Πάρε μια ιδέα: 71.000 σπίτια και οικόπεδα και πάνω από 5.000 επιχειρήσεις! Ορυκτό πλούτο και πετρέλαια. Βουνά, δάση, νησιά, αεροδρόμια, λιμάνια, ακρογιαλιές, δειλινά. Είσαι πάμπλουτος, φίλε. Αυτή είναι η περιουσία του ελληνικού κράτους. Τη νιώθεις και δική σου, έτσι δεν είναι; Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι α) την περιουσία ΣΟΥ πρέπει να μπορείς και να την διαχειρίζεσαι, β) πρέπει να αποδίδει εισόδημα και γ) το μερίδιο από το εισόδημα που σου αναλογεί πρέπει να μπαίνει στην τσέπη σου; Ισχύει κάτι από τα παραπάνω με την κρατική περιουσία ΣΟΥ; Όχι βέβαια! Αντιθέτως, μέχρι τώρα, η κρατική περιουσία ΣΟΥ, με όλες τις κυβερνήσεις, σού ζητάει συνεχώς λεφτά. Και την πληρώνεις πανάκριβα! Πώς γίνεται αυτό;
Γίνεται με τη διακομματική κομπίνα που ονομάζεται "διαχείριση της δημόσιας περιουσίας”. Στήνεται σε 3 βήματα. Πρώτα σε πείθουν ότι φτιάχνουν επιχείρηση "κοινής ωφελείας”. Σε βάζουν να τη χρηματοδοτήσεις μέσω φόρων. Τρώνε για κάποια χρόνια τον αγλέουρα τα λαμόγια που είναι στο κόλπο: πολιτικοί, τα "δικά τους παιδιά”, αφισοκολλητές που διορίσθηκαν υπάλληλοι στην επιχείρηση, συνδικαλιστές, δημοσιογράφοι, συνταξιούχοι που βγήκαν στα 48, προμηθευτές με καπέλο, "υπεύθυνοι” της εταιρείας, τοπικοί παράγοντες. Βέβαια η επιχείρηση κάθε χρόνο μπαίνει μέσα. Χωρίς να το ξέρεις, την πληρώνεις από τους φόρους σου. Κι όταν πια μπει τόσο πολύ μέσα που οι τρύπες δεν κλείνουν με τίποτε και τα σκάνδαλα γίνουν πρωτοσέλιδα, σου πετάνε το παραμύθι με τους κακούς ιδιώτες που θέλουν να την αγοράσουν "μπιρ παρά”. Και σε πείθουν να συνεχίζεις να τους πληρώνεις όλους αυτούς για να αισθάνεσαι εθνικά περήφανος!

Παράδειγμα: αγοράζει το κράτος, με δικά σου λεφτά, μια αεροπορική εταιρεία. Καμαρώνεις εσύ που τα ελληνικά φτερά θα σκίζουν τους αιθέρες των 5 ηπείρων. Αλλά δεν παίρνεις καμμία μετοχή της εταιρείας. Μέτοχος είναι μόνο το κράτος, δηλαδή το κόμμα που κυβερνάει. Για ποιο πράγμα ενδιαφέρεται το κόμμα; Για να έχει κέρδη η εταιρεία; Όχι βέβαια! Ενδιαφέρεται να επανεκλεγεί. Και στήνει τη μηχανή με αυτόν τον στόχο. Βάζει γενικό διευθυντή όχι κάποιον βαρβάτο manager, αλλά ένα κομματόσκυλο, συνήθως κάποιον που απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής. Αυτός ξέρει ότι δεν θα κριθεί από την απόδοσή του αλλά από το πόσο θα κάνει τα χατίρια στους πολιτικούς πάτρωνές του. Όταν λοιπόν εμφανιστεί το ρουσφέτι μαζί με το σημείωμα του υπουργού "δεν κάνει για τίποτε, βολέψτε τον κάπου" δεν θα πει "μα αυτό θα αυξήσει το κόστος της λειτουργίας!". Θα τον βολέψει κάπου, γιατί αν δεν το κάνει θα χάσει τη θέση του. Έτσι, ενώ η εταιρεία χρειάζεται, ας πούμε, 1.000 άτομα, αποκτάει "με το καλημέρα" 3.000, που οι περισσότεροι δεν κάνουν για τη δουλειά. Κι ο αριθμός αυξάνεται συνέχεια.

Η Ολυμπιακή είχε 65 αεροπλάνα. Εταιρείες αυτού του μεγέθους χρειάζονται περίπου 3.000 άτομα, με αναλογία προσωπικού αέρα / εδάφους, 1 προς 3,5. Πόσους έφτασε να έχει η Ολυμπιακή; 19.200 υπαλλήλους! Με αναλογία 1 ιπτάμενος / 10 εδάφους! Τι ήταν όλοι αυτοί; Πολιτικά ρουσφέτια. Ποιος τους πλήρωνε; Εσύ! Και βέβαια συνδικαλιζόντουσαν. Απεργούσαν κάθε τρεις και λίγο για μεγαλύτερους μισθούς και περισσότερα προνόμια. Και έμεναν οι επιβάτες με το εισιτήριο στο χέρι και κοιμόντουσαν στο αεροδρόμιο και έχαναν τις ανταποκρίσεις και δυσφημιζόταν η εταιρεία και απαξιωνόταν η περιουσία ΣΟΥ και έπεφταν τα έσοδα. Δες μερικά νούμερα. Το 1992 η Ολυμπιακή άξιζε 155 δισ. δραχμές. Πόσα χρωστούσε; 444 δισ. δραχμές (1,3 δισ. ευρώ)! Το 1994 το φέσι της διαγράφηκε ΟΛΟ, δηλαδή το πλήρωσες εσύ, με πρόσχημα την εξυγίανση. Είμαι σίγουρος ότι δεν το θυμάσαι καν! Το πρόγραμμα εξυγίανσης είχε όλα όσα διαβάζεις κάθε φορά, χρόνια τώρα: εκσυγχρονισμό, αξιολόγηση, εκπαίδευση, νέες τεχνολογίες, σοβαρό μάνατζμεντ, διεθνείς συνεργασίες, μείωση προσωπικού, μπλα, μπλα, μπλα.

Τίποτε δεν έγινε. Ποια κυβέρνηση τολμούσε να αγνοήσει το πολιτικό κόστος; Και η... εξυγιανθείσα Ολυμπιακή, μέχρι το 2007 που έκλεισε, συσσώρευσε άλλα 2,7 δισ. ευρώ χρέος. Παρότι μονοπώλιο! Μάντεψε ποιος τα πλήρωσε. Μήπως αυτά τα θυμάσαι;

Θυμάσαι όμως απεργίες, διαδηλώσεις, δακρύβρεκτα άρθρα για "τα φτερά της Ελλάδας" που κάποιοι θέλουν "να κρατήσουν δεμένα στο έδαφος"! Όλο το κόλπο ήταν να συνεχίσουν να σε φεσώνουν. Και, όντως τα κατάφεραν: το πακέτο στους "εργαζόμενους" για να μην τα κάνουν λαμπόγυαλο δεν υπάρχει ούτε σε σενάριο του Χόλιγουντ. Μπορούσαν να διαλέξουν ανάμεσα στο να βγουν αμέσως στη σύνταξη με ηγεμονικό εφάπαξ, ή να συνεχίσουν να "εργάζονται" σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου με τον μισθό που έπαιρναν στην Ολυμπιακή! Έτσι έγιναν συνταξιούχοι άνθρωποι 34 χρονών με σύνταξη που ξεκινούσε από 1.700 ευρώ καθαρά τον μήνα, και εφάπαξ που έφτανε τα 280.000 ευρώ ανά άτομο, ενώ πιλότοι συνέχισαν να εισπράττουν 12.000 ευρώ τον μήνα χωρίς να εργάζονται πουθενά, διότι τι να τους κάνει τους πιλότους των Boeing μια υπηρεσία χωρίς Boeing; Το πολύ γραφιάδες. Εσύ τα πλήρωσες όλα αυτά. Κι ακόμα τους πληρώνεις. Σου έχει πει κανένας πόσο κοστίζουν κάθε χρόνο αυτές οι "ανθρωπιστικές" ρυθμίσεις στα πρώην διακομματικά ρουσφέτια; Πήραν κανένα τέτοιο πακέτο οι απολυμένοι του ιδιωτικού τομέα;

Κι αν τα χρέη της Ολυμπιακής σού φαίνονται βουνό, μάθε ότι ο ΟΣΕ, η άλλη μεγάλη περιουσία σου, σε είχε φεσώσει με πάνω από 12 δισ. ευρώ! Με το ίδιο σενάριο: το 1998 το κράτος ανέλαβε το χρέος του, 600 δισ. δραχμές (1,7 δισ. ευρώ). Με στόχο να τον εξυγιάνει. Όμως μέχρι το 2010 ο ΟΣΕ δημιούργησε κι άλλα 10 δισ. ευρώ χρέος! Τα έσκασες κι αυτά κανονικότατα




Χρησιμοποίησα τα παραδείγματα της Ολυμπιακής και του ΟΣΕ γιατί τα ξέρουμε όλοι, χοντρικά έστω. Ενώ την Αναπτυξιακή Εταιρεία του Δήμου Άνω Ραχούλας και τις ρεμούλες που γίνονται εκεί τις ξέρουν οι Ανωραχουλιώτες. Αλλά δεν μιλάν. Δικά τους παιδιά διορίζονται. Ποιος τα πληρώνει, σκέφτηκες;

Δημόσιο και κερδοφορία είναι έννοιες ασύμβατες. Το Δημόσιο είναι κάκιστος επιχειρηματίας, εξ ορισμού. Αν αναλάβει τη Σαχάρα, σε λίγο θα έχουμε έλλειψη άμμου. Μα δεν μπορεί με άλλη νοοτροπία, άλλη κυβέρνηση, άλλη ιδεολογία, άλλον θεό, οι εταιρείες του Δημοσίου να κερδοφορούν; Όχι! Ποτέ! Δες γιατί:

- Η ιδιωτική επιχείρηση ρισκάρει δικά της λεφτά. Το Δημόσιο χρησιμοποιεί τα δικά σου.
- Η ιδιωτική επιχείρηση έχει ως στόχο την ελαχιστοποίηση του λειτουργικού κόστους. Το Δημόσιο, τη μεγιστοποίηση του ψηφοθηρικού κέρδους.
- Η ιδιωτική επιχείρηση σχεδιάζει με ορίζοντα δεκαετιών. Το Δημόσιο με ορίζοντα εκλογών.
- Η ιδιωτική επιχείρηση προσλαμβάνει αυτούς που ξέρουν τη δουλειά. Το Δημόσιο, αυτούς που ξέρουν τον βουλευτή.
- Η ιδιωτική επιχείρηση, αν κάποιος δεν αποδίδει, τον απολύει. Στο Δημόσιο ακόμα κι ο εντελώς άχρηστος δεν ξεκουνιέται. Συνήθως γίνεται συνδικαλιστής.
- Η ιδιωτική επιχείρηση βάζει στόχους και δίνει μπόνους. Το Δημόσιο δίνει τον ίδιο μισθό σε όλους, είτε "σκίζονται" είτε "λουφάρουν".
- Η ιδιωτική επιχείρηση παίρνει αποφάσεις γρήγορα και τις εφαρμόζει αμέσως. Το Δημόσιο χρειάζεται μήνες ή χρόνια.
- Η ιδιωτική επιχείρηση λογοδοτεί στους μετόχους και κρίνεται από τους πελάτες. Το Δημόσιο δεν λογοδοτεί πουθενά και δεν κρίνεται από κανέναν.
- Η ιδιωτική επιχείρηση βελτιώνεται μέσω του ανταγωνισμού. Το Δημόσιο είναι μονοπώλιο και απεχθάνεται τον εκσυγχρονισμό και την τεχνολογία.
- Αν η ιδιωτική επιχείρηση έχει χασούρα, κλείνει. Αν έχει το Δημόσιο, απλώς θα σου βάλει κι άλλον φόρο.

Χρειάζεται να αναφερθούμε στα 71.000 ακίνητα της (κρατικής) περιουσίας σου; Την "ιστορία" τους την παρακολουθείς κάθε μέρα: τα κτίσματα ρημάζουν και λεηλατούνται, ενώ οι εκτάσεις καταπατούνται, συνήθως με σύμπραξη αυτών που έχουν ορισθεί να τις προσέχουν: πολεοδομίες και δασαρχεία.

Μα έχουμε πλούσιο υπέδαφος και υδρογονάνθρακες. Ναι, αλλά τι θα προτιμούσες; Να τα εκμεταλλευτούν ιδιωτικές εταιρείες και να πληρώνουν στο Δημόσιο δηλαδή σε ΣΕΝΑ ποσοστό επί των κερδών ή να τα αναλάβουν δημόσιες εταιρείες τύπου Ολυμπιακής; Η Βενεζουέλα έχει τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου στον κόσμο. Λιμοκτονεί όμως διότι την παραγωγή την κάνουν κρατικές εταιρείες με το κόστος άντλησης κάθε βαρελιού να είναι μεγαλύτερο από την τιμή πώλησης.

Ποιοι λοιπόν φωνάζουν για το "ξεπούλημα" μιας περιουσίας, που μόνο να σου ζητάει λεφτά ξέρει; Επειδή δεν μπορώ να φανταστώ πως υπάρχει άνθρωπος τόσο ηλίθιος που αγωνίζεται για να τον... κλέβουν, απομένει η άλλη εκδοχή: όσοι έχουν όφελος από την κομπίνα: οι διορισμένοι στις κρατικές επιχειρήσεις, τα μέλη των κυκλωμάτων που λυμαίνονται την κρατική περιουσία και τα κόμματα που τη χρησιμοποιούν για να ψαρεύουν εκλογική πελατεία.

Ποιος επομένως είναι ο τρόπος για να αξιοποιηθεί η κρατική περιουσία σου; Να γίνει πραγματικά δική σου. Το κράτος, ΟΛΗ την περιουσία του, να τη μετοχοποιήσει και να δώσει από μία μετοχή σε κάθε Έλληνα υπήκοο μία συγκεκριμένη μέρα. Ας πούμε την 1η Ιανουαρίου 2019. Ακόμα και στα νεογέννητα. (Και μόνο αυτή η εξαγγελία, αν γίνει σήμερα, θα προκαλέσει αύξηση γεννήσεων!) Να τη νοικιάσει για 20, 50 ή 99 χρόνια, ανάλογα με το είδος της περιουσίας και το business plan, σε ιδιωτικές εταιρείες που ενδιαφέρονται να την αξιοποιήσουν. Κάθε χρόνο να εισπράττει τα νοίκια και ποσοστό επί των κερδών και να τα διανέμει στους πολίτες ως μέρισμα. Αν περίμενες κάθε χρόνο το έσοδο από την κρατική σου περιουσία, θα σε ενδιέφερε το αν κάποιοι την κλέβουν ή την καταπατούν, έτσι δεν είναι; Και ποιο σύστημα, τελικά, είναι πιο σοσιαλιστικό; Να διορίζονται οι "εκλεκτοί" κολλητοί των κομματικών σε κρατικές εταιρείες χωρίς αντικείμενο και να τους συντηρείς με τους φόρους σου ή ΟΛΟΙ οι Έλληνες να έχουν όφελος από μια περιουσία που θα την αξιοποιούν ιδιώτες που ξέρουν τη δουλειά και θα κερδίζουν και αυτοί και εσύ;

Αν ήταν να επιλέξεις ποιους θα έβαζες διαχειριστές στην κρατική σου περιουσία, ποιους θα προτιμούσες; Τους διακομματικούς Καρανίκες ή έναν βαρβάτο manager, Έλληνα ή ξένο, που θα σου έδινε με την διαχείρισή του το μεγαλύτερο μέρισμα; Την άκουσες ποτέ αυτή την πρόταση από "αριστερό"; Από "λαϊκοδεξιό"; Άκουσέ την από φιλελεύθερο.

Καιρός να νοιαστείς περισσότερο για την περιουσία σου, φίλε. Κρίμα να πάει χαμένη στα χέρια άχρηστων και απατεώνων. Όσο ακόμα υπάρχει, ε;

*Ο κ. Θάνος Τζήμερος είναι πρόεδρος του κόμματος "Δημιουργία, ξανά!" και περιφερειακός σύμβουλος Αττικής

Η Ελλάδα «ΓΕΛΑΕΙ» επάνω στο σήμα για τα 200 χρόνια «μετά» την Επανάσταση του 1821 το οποίο είναι «χορηγία της Ένωσης Εταιριών Διαφήμισης και Επικοινωνίας Ελλάδος (ΕΔΕΕ)»

Μια λωρίδα που το μόνο που δεν θυμίζει είναι την Επανάσταση του 1821 είναι το επίσημο σήμα της «επιτροπής» για τον εορτασμό, όχι των 200 ετών από την Εθνεγερσία, αλλά τα 200 χρόνια «μετά» την Επανάσταση του 1821. Ένα σήμα που παρουσίασε χθες η Γιάννα Αγγελοπούλου, επιλογή του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για την θέση αυτή. 

Από το σήμα απουσιάζουν τα δύο βασικά σύμβολα της Εθνεγερσίας:...
Ο Σταυρός και τα όπλα των αγωνιστών του 1821, η σπάθα και το τουφέκι. 
Μάλιστα στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή «Ελλάδα 2021» ανέφερε πως σκοπός των εκδηλώσεων και των δραστηριοτήτων που σχεδιάζονται είναι η «ανάδειξη της Ελλάδας ως ένα σύγχρονο και δημοκρατικό ευρωπαϊκό κράτος» αποφεύγοντας οποιαδήποτε αναφορά στις λέξεις «Έθνος», «Τουρκοκρατία», «οθωμανικός ζυγός», κλπ.  Εχει διαγράψει τα πάντα, όσα έχουν σχέση με την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού και γεννά ερωτηματικά για την πραγματική σκοπιμότητά του. 

Μάλιστα ξεκινά με διάφορα χρώματα, ακόμα και το κόκκινο, βάφοντας κόκκινη την κορδέλα, για άγνωστους λόγους.  

Το σήμα,  είναι «χορηγία της Ένωσης Εταιριών Διαφήμισης και Επικοινωνίας Ελλάδος (ΕΔΕΕ)» κάνει τον ελληνικό λαό να νιώθει ντροπή και αγανάκτηση για την κατάντια τους.

Το σήμα αποτελεί μέρος μιας δαπανηρής καμπάνιας εκατομμυρίων ευρώ η οποία χρυσοπληρώνεται στα μέλη της Ένωσης Εταιριών Διαφήμισης και Επικοινωνίας Ελλάδος ΕΔΕΕ.

Οι αντιδράσεις των Ελλήνων ήταν χαρακτηριστικές και εκφράστηκαν στο twitter με τρόπο που, αν μη τι άλλο, θα πρέπει να προβληματίσουν τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.  

Προβληματίζει επίσης η εισαγωγή που κάνει η πρόεδρος της Επιτροπής 2021, η οποία «προσωποποιεί» την επέτειο και μιλά προς τους Έλληνες για «μνήμες χωριστές και ζωές διαφορετικές που μπορεί να έχουμε».  
Σίγουρα δεν μπορούμε να έχουμε την ζωή της Γιάννας Αγγελοπούλου, αλλά αυτό ουδόλως απασχολεί τους Ελληνες που θέλουν να εορτάσουν τα 200 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Γένους και την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον οθωμανικό ζυγό...  

Ας δούμε κατ'αρχήν το σήμα:
Μια λωρίδα που το μόνο που δεν θυμίζει είναι την Επανάσταση του 1821 είναι το επίσημο σήμα της «επιτροπής» για τον εορτασμό, όχι των 200 ετών από την Εθνεγερσία, αλλά τα 200 χρόνια «μετά» την Επανάσταση του 1821.  Ένα σήμα που παρουσίασε χθες η Γιάννα Αγγελοπούλου, επιλογή του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για την θέση αυτή.  

Από το σήμα απουσιάζουν τα δύο βασικά σύμβολα της Εθνεγερσίας: Ο Σταυρός και τα όπλα των αγωνιστών του 1821, η σπάθα και το τουφέκι.  Μάλιστα στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή «Ελλάδα 2021» ανέφερε πως σκοπός των εκδηλώσεων και των δραστηριοτήτων που σχεδιάζονται είναι η «ανάδειξη της Ελλάδας ως ένα σύγχρονο και δημοκρατικό ευρωπαϊκό κράτος» αποφεύγοντας οποιαδήποτε αναφορά στις λέξεις «Έθνος», «Τουρκοκρατία», «οθωμανικός ζυγός», κλπ. 

 Εχει διαγράψει τα πάντα, όσα έχουν σχέση με την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού και γεννά ερωτηματικά για την πραγματική σκοπιμότητά του.