Πάντα ο στόχος τους είναι τα παιδιά.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια σιωπηλή απειλή που δεν περιορίζεται σε αριθμούς, αλλά... Κινδυνεύει η ίδια η ψυχή του έθνους: την υπογεννητικότητα.
Τα σχολεία μας, κάποτε γεμάτα από παιδικές φωνές, σήμερα μετρούν άδεια θρανία, και τα στοιχεία είναι αμείλικτα.
Το Σεπτέμβριο του 2025, περίπου 45.000 λιγότερα πρωτάκια θα περάσουν την πόρτα της Α’ Δημοτικού σε σύγκριση με το 2010, αποτυπώνοντας μια πτώση που δεν είναι απλώς στατιστική, αλλά υπαρξιακή. Πώς φτάσαμε εδώ, και πώς μπορούμε να κοιτάμε το μέλλον όταν τα παιδιά μας εξαφανίζονται;
Μια Δημογραφική Τραγωδία με Πρόσωπο Παιδιού
Τα στοιχεία του Υπουργείου Παιδείας και της ΕΛΣΤΑΤ κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου: από τις 120.000 εγγραφές στην Α’ Δημοτικού το 2010, σήμερα υπολογίζονται μόλις 75.000 για το 2024, με περαιτέρω μείωση το 2025. Από αυτά, 60.000 παιδιά ελληνικής ιθαγένειας και 9.000 αλλοδαπής θα γεμίσουν –ή μάλλον, θα αφήσουν μισοάδεια– τα σχολικά τμήματα. Η πτώση αγγίζει το 37% σε μόλις 15 χρόνια, και η εικόνα είναι ακόμα πιο ζοφερή όταν εξετάσουμε την αναλογία γεννήσεων-θανάτων: για κάθε παιδί που γεννιέται, δύο άνθρωποι φεύγουν από τη ζωή. Αυτή η μαθηματική ψυχρότητα αποκρύπτει μια οδυνηρή αλήθεια: η Ελλάδα γερνάει, μικραίνει, σβήνει.
Η Επόμενη Πληγή: Η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Η υπογεννητικότητα δεν σταματά στα δημοτικά. Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ προειδοποιούν για ένα «κύμα» μείωσης που ήδη πλήττει τα γυμνάσια και σύντομα θα φτάσει στα λύκεια. Το 2023-2024, η εισροή μαθητών του 2011 στο γυμνάσιο ήταν κατά 11.874 μικρότερη από τις αποφοιτήσεις του 2008. Το 2024-2025, η διαφορά έφτασε τις 17.562, και το 2025-2026 προβλέπεται να αγγίξει τις 20.632.
Μέχρι το 2026-2027, ο ελληνικός μαθητικός πληθυσμός στα γυμνάσια θα έχει συρρικνωθεί κατά 64.347 σε σχέση με το 2022-2023. Αυτοί οι αριθμοί δεν είναι απλώς στατιστικά· είναι το μέλλον μας που συρρικνώνεται, θρανίο με θρανίο.
Ένα Έθνος σε Κίνδυνο
Η μετανάστευση νέων Ελλήνων σε αναπαραγωγική ηλικία, η οικονομική ανασφάλεια και η έλλειψη ουσιαστικής στήριξης για τις οικογένειες συνθέτουν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ που απειλεί τη δημογραφική μας επιβίωση.
Οι διευθυντές σχολείων αναφέρουν όχι μόνο λιγότερους μαθητές, αλλά και αυξημένες ανάγκες για παιδιά με ειδικές απαιτήσεις, γεγονός που επιβαρύνει ένα ήδη εύθραυστο σύστημα.
Πώς θα λειτουργήσουν τα σχολεία με τόσο λίγους μαθητές; Πώς θα διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή όταν ο πληθυσμός μας συρρικνώνεται με τέτοιο ρυθμό;
Και η αντικατάσταση εθνικού πληθυσμού συνεχίζεται
Αναρτήσεις
