Και ψάχνουν έπειτα έντεκα εκατομμύρια κορόιδα να βρουν ποιος φέρει στην κασίδα ψείρες, γιατί λίγο πολλοί όλοι ήταν ψιλοβρόμικοι αυτά τα χρόνια. Κι όσο ο καθ’ ένας κοιτάει ύποπτα τον διπλανό του τον βρομιάρη, χωρίς να βλέπει ότι κι αυτός για χρόνια ζούσε μες τη μπόχα, αυτός που έβαλε τη ρουφιανιά της ψείρας θα κάνει την δουλειά του Ανενόχλητος
Έχουμε όμως ψείρες τελικά η δεν έχουμε συνΈλληνες;
Σίγουρα έχουμε. Εδώ και τόσα χρόνια απ΄τη μεταπολίτευση ζούμε και αναπνέουμε μές στη βρομιά, αδιανόητο θα ήταν μην κολλήσουμε.
Κι εδώ που τώρα φτάσαμε, μη ψάχνουμε να βρούμε ποιος έφερε την ψείρα. Μια θεωρία λέει ότι είχε παραμείνει εδώ απ’ τον εμφύλιο, και κάποια άλλη ότι ήρθε κρυμμένη μες σε κάτι μούσια και ζιβάγκο κάπου εκεί τα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα, και ότι ένας από αυτούς που την μετέφεραν ήταν κι αυτός ο ευτραφής ο Αντιπρόεδρος εδώ.
Την ψείρα όμως κατ’ εμέ την έφερε αυτός που ήθελε την πλήρη αφαίμαξη μας, και κάθε τι καλό που έχει αυτή εδώ των ευκολόπιστων η χώρα, από γεωλογικά κοιτάσματα ως τουρισμό. Την έβαλε μέσα στις κεραίες της τηλεοράσεως και απ’ την οθόνη, και από τα ηχεία της κολλήσαμε άπαντες εμείς.
Όσο λοιπόν εμείς τρωγόμαστε για τη βρομιά και για τις ψείρες του αλουνού ποτέ δεν πρόκειται να ξεψειριάσει αυτός ο τόπος. Πρέπει ο καθένας να καθαρίσει την κασίδα του (Κι αν είναι ωραίος και ξεμπερδέψει γρήγορά τότε ας βοηθήσει και τον διπλανό του) Κι έπειτα αν πιάσουμε οποιονδήποτε που εξακολουθεί να είναι βρομιάρης, τότε εμείς πια οι καθαροί, με διαδικασίες τελικά συνοπτικές στο διάολο και παραπέρα να τον στείλουμε.
Λιθογράφος- Καστρινός..