Το Συνέδριο διεξάγεται σε μια περίοδο όπου, απ' τη μια, η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και, απ' την άλλη, η αντιλαϊκή πολιτική κυβερνήσεων - τρόικας συνδυάζεται με την εργοδοτική επιθετικότητα (μειώσεις μισθών, απολύσεις, αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, συρρίκνωση της παραγωγής κλπ.). Σε αυτό το πλαίσιο το Συνέδριο καλείται να επεξεργαστεί όχι μόνο την απάντηση των εργαζομένων, αλλά και να επιλύσει καίρια ζητήματα, όπως:
Η μαζικοποίηση των συνδικάτων,
η οργάνωση των εργαζομένων σε κάθε τόπο δουλειάς,
η εμβάθυνση της δράσης σωματειακών και εργοστασιακών επιτροπών όπου έχουν δημιουργηθεί και το στήσιμο νέων,
το δυνάμωμα της ταξικής γραμμής πάλης σε κάθε εργοστάσιο.
Άλλωστε, σε αυτή την κατεύθυνση δούλεψε όλο το προηγούμενο διάστημα η διοίκηση της Ομοσπονδίας, η οποία συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ. Σκοπός της δεν ήταν μόνο να προσανατολίσει την πάλη ενάντια στην εντεινόμενη επιθετικότητα κυβέρνησης -τρόικας- εργοδοσίας, αλλά και να αναδείξει την ανάγκη οι ίδιοι οι εργάτες να πάρουν την τύχη στα χέρια τους.