H εργοδοσία της εφημερίδας του «Αγγελιοφόρου», δια του εκπροσώπου της, κατέστησε σαφές ότι δεν μπορεί να πληρώσει ούτε ένα ευρώ στο προσωπικό που απασχολεί. Ισχυρίστηκε ότι είναι πρακτικά αδύνατη η καταβολή έστω και μέρους των οφειλομένων στους εργαζόμενους, επικαλούμενη τη δύσκολη, οικονομική κατάσταση της εταιρίας.
Απηύθυνε έκκληση προς το προσωπικό να μη διακόψει την έκδοση του «Αγγελιοφόρου της Κυριακής», του μοναδικού φύλλου που, αποφέρει έσοδα στην εκδοτική επιχείρηση. ανέφερε ότι από τις απεργιακές κινητοποιήσεις που αυτοί έκαναν κατά τις τελευταίες δύο εβδομάδας, έχουν χαθεί έσοδα άνω των 150.000 ευρώ για την εταιρία.
Η εργοδοσία του «Αγγελιοφόρου» υπενθύμισε ότι σε 15 ημέρες θα παρουσιάσει «σχέδιο επιβίωσης» της εταιρίας, το οποίο θα προβλέπει, μεταξύ άλλων, την περαιτέρω συρρίκνωση του προσωπικού, μέσω απολύσεων και εθελούσιων αποχωρήσεων, και τη συμπίεση των αποδοχών όσων απομείνουν σε ποσοστό 40% ή και περισσότερο.
Η Επιθεώρηση Εργασίας θα προβεί στις νόμιμες ενέργειες και εντός των ημερών θα καταθέσει μήνυση κατά του εργοδότη των 125 απλήρωτων εργαζομένων του «Αγγελιοφόρου» η οποία θα εκδικαστεί με τις αναβολές και εάν όλα πάνε καλά περίπου σε 6 χρόνια.
Μέχρι τότε οι άνεργοι θα κουβαλάνε τις σημαίες του ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΚΕΕΦΡΑ στις διαδηλώσεις με άδειο στομάχι.
«Κατεβαίνουνε, και ανάφτει του πολέμου αναλαμπή το τουφέκι ανάβει, αστράφτει, λάμπει, κόφτει το σπαθί./ Γιατί η μάχη εστάθει ολίγη; Λίγα τα αίματα γιατί; Τον εχθρό θωρώ να φύγει και στο κάστρο ν” ανεβεί.
Παντού φόβος και τρομάρα και φωνές και στεναγμοί παντού κλάψα, παντού αντάρα, και παντού ξεψυχισμοί./ Σαν ποτάμι το αίμα εγίνη και κυλάει στη λαγκαδιά, και το αθώο χόρτο πίνει αίμα αντίς για τη δροσιά./ Απ” τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!»
στίχοι από τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού.
«Όταν η διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονα του, το να κάμη τότε ο λαός, ή κάθε μέρος του λαού, επανάστασιν, ν” αρπάξη τα άρματα και να τιμωρηση του τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν απ” όλα τα δίκαια του και το πλέον απαραίτητον απ” όλα τα χρέη του.
Αν ευρίσκωνται όμως εις τόπον οπού είναι περισσότεροι τύραννοι, οι πλέον ανδρείοι πατριώτες και φιλελεύθεροι πρέπει να πιάσουν τα περάσματα των δρόμων και τα ύψη των βουνών, εν όσω ν” ανταμωθούν πολλοί, να πληθύνη ο αριθμός των, και τότε ν” αρχίσουν την επιδρομήν κατά των τυράννων (…)»
του Ρήγα Φεραίου.