Μύθος το «κοινωνικό κράτος» του ΣΥΡΙΖΑ -
Απογοητευτική η σύγκριση με τους... κακούς προηγούμενους
Την παταγώδη κατάρρευση του μύθου περί «αριστερής κοινωνικής ευαισθησίας», αποκαλύπτουν τα επίσημα στοιχεία, τα οποία καταγράφουν δραματική μείωση των λεγόμενων κοινωνικών δαπανών, (για ασφάλιση, περίθαλψη, κοινωνική πρόνοια και απασχόληση) κατά 5,7 δισ. ευρώ την τριετία διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ (2015-2017), σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα 2012-2014!
Η σύγκριση των αριθμών είναι καταλυτική και γκρεμίζει το βασικό αφήγημα με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες αναρριχήθηκαν στην εξουσία, δηλαδή από τη μία οι «ανάλγητες, μνημονιακές παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις» και από την άλλη οι «κοινωνικά ευαίσθητες αντιμνημονιακές δυνάμεις», που «διαπραγματεύτηκαν αποτελεσματικά και διέσωσαν τα κοινωνικά αδύναμα στρώματα».
Τα ποσοστά φτώχειας στην Ελλάδα απογειώνονται την τελευταία τριετία, τα κοινωνικά χάσματα διευρύνονται, η περιθωριοποίηση χτυπά κόκκινο και η υποτυπώδης, ενίοτε ευκαιριακή, επιδοματική πολιτική αποτελεί απλώς το φύλλο συκής για την κυβερνητική ρητορική.
Η παρατεταμένα υψηλή ανεργία, παρά τις αλχημείες του υπουργείου Εργασίας που εμφανίζουν εικονική μείωσή της, η υποαπασχόληση και η κακά πληρωμένη εργασία, η σημαντική μείωση των εισοδημάτων για την πλειοψηφία των εργαζομένων, η υπερφορολόγηση και οι συνεχείς επιβαρύνσεις για μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, έχουν εκτοξεύσεις την εξαθλίωση και τις ανισότητες. Η συνεχής δε υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους, έχει φέρει σε οριακό σημείο διαβίωσης νέες πληθυσμιακές ομάδες, όπως τα νέα ζευγάρια με παιδιά και άλλες.
Τα στοιχεία είναι αμείλικτα: Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην Ευρωπαϊκή Ένωση με το ποσοστό των Ελλήνων που ζουν στο όριο της φτώχειας να αγγίζει το 35,6% του πληθυσμού (3,8 εκατ. άνθρωποι), έναντι 28,1% το 2008. Στην ΕΕ το αντίστοιχο ποσοστό έπεσε το 2016 στο 23,4% (117,5 εκατ. άνθρωποι), κάτω από τα επίπεδα του 2008 (23,7%).