Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΗΣΤΈΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΚΑΦΡΟΙ ΣΚΙΑΧΤΡΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΩΝ,ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΝ ΕΚΠΤΩΣΕΩΝ

Δημοσιοκάφροι και συνδικαληστές, οι μεγάλες πληγές της Ελλάδας
Η ανεργία, παρουσιάζεται με έξαρση του φαινομένου των φτωχών εργαζομένων.
Ο νέος φαύλος κύκλος που δημιουργείται σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, έχει να κάνει με την παραδοχή πλέον ότι ακόμη και αν οι πολίτες εργάζονται δεν σημαίνει ότι μπορούν να ξεφύγουν από την φτώχεια και την εξαθλίωση.

Καθώς δεν διέθεταν πλέον την επιλογή της νομισματικής υποτίμησης, οι χώρες της ζώνης του ευρώ που προσπάθησαν να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους ως προς το κόστος έπρεπε να προβούν σε εσωτερική υποτίμηση (συγκράτηση μισθών και τιμών). Η πολιτική αυτή, ωστόσο, έχει τους περιορισμούς της και τις επιπτώσεις της, ιδίως όσον αφορά την αύξηση της ανεργίας και την κοινωνική ένδεια, και η αποτελεσματικότητά της εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως είναι το άνοιγμα της οικονομίας, η ανθεκτικότητα της εξωτερικής ζήτησης, και η παρουσία πολιτικών και επενδύσεων για την ενίσχυση της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας.


Ότι δεν μπόρεσαν να καταστρέψουν τα κόμματα το ανέλαβαν εργολαβικά τα τσιράκια τους συνδικαληστές και δημοσιοκάφροι. 
Τα εθνοπροδοτικά ΜΜΕ, έχοντας στη συντριπτική τους πλειονότητα χάσει κάθε ψήγμα αξιοπιστίας, και αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν, αποφάσισαν να λειτουργούν, απροκάλυπτα πια, προπαγανδιστικά υπέρ της εξαθλίωσης των Ελλήνων χαρακτηρίζοντας τους ακόμα και ρατσιστές στην προσπάθεια τους να διεκδικήσουν την χώρα τους και το μέλλων των παιδιών τους.



Κάθε ημέρα που περνάει στην Ελλάδα των Μνημονίων και της ανθρωπιστικής καταστροφής για τη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού, ξεμπροστιάζεται σε όλο του το «μεγαλείο» το παρασιτικό συνδικαλιστικό σύστημα, το οποίο κυριάρχησε και κατέστρεψε τους εργαζομένους της χώρα τα τελευταία είκοσι τουλάχιστον χρόνια.  Είναι πλέον ξεκάθαρα αντιληπτό ότι οι συνδικαληστές που ανέλαβαν την τύχη και την υπεράσπιση των Ελλήνων εργαζομένων της δύο τελευταίες δεκαετίες ήταν απλά η «βιτρίνα» ενός συστήματος μαύρης και σκοτεινής εξουσίας μιας χούφτας. ολιγαρχών, η οποία πάντα διαφέντευε τις τύχες της χώρας, τουλάχιστον από τη λήξη του Β’ Π.Π. και μετά.



Η βλαχομπαρόκ αυτή «ελίτ» Δημοσιοκάφροι και συνδικαληστές οι γνωστοί κρατικοδίαιτοι «αριστεροί» διείσδυσαν σε όλα τα στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας και της εργατικής τάξης καταφέρνοντας να έχουν δημόσια παρέμβαση και να στηρίζουν με λύσσα κάθε τι ανθελληνικό και έξω από τον τρόπο ζωής ενός ολόκληρου λαού.

Η χώρα έφτασε στη χρεοκοπία από ένα συγκεκριμένο παρασιτικό σύστημα, το οποίο έκανε τα πάντα για να διαλύσει και να ξεπουλήσει αυτό που ονομάζεται Ελλάδα, έστω κι αν αρκετοί, όχι άδικα, υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα ποτέ δεν κατάφερε από το1830 και μετά να αποκτήσει ένα πανίσχυρο κράτος, ένα κοινωνικό και δίκαιο κράτος, πραγματικό φόβητρο για όσους επιβουλεύονταν την εξουσία για να τη «μοιράσουν» σε ανθρώπους, οι οποίοι θα πραγματοποιούσαν το πλιάτσικο, όπως και έγινε.

Οι φερόμενοι ως «δράστες», από το 2010 και μετά τουλάχιστον, θα περίμενε κάποιος να αποτραβηχτούν από τη δημόσια ζωή της χώρας για πολλούς και διάφορους λόγους. Άλλωστε αυτό που ήθελαν το κατάφεραν. Λεηλάτησαν για δεκαετίες τον δημόσιο πλούτο.

Αυτό το παρασιτικό σύστημα των ανθελληνικών κέντρων και παράκεντρων, προσπαθεί με κάθε τρόπο ακόμα και σήμερα να εξαθλιώσει τα πάντα. Επιτίθεται με κάθε πιθανό και απίθανο μέσον σε οτιδήποτε Ελληνικό στηρίζοντας ακόμα και την λαθροεισβολή εκατομμυρίων λαθρομεταναστών στην χώρα μας ζητώντας να τους κάνουμε Έλληνες;;; δίνοντας τους την Ελληνική ιθαγένεια., και κατηγορούν ως ρατσιστές, φασίστες και ναζί τις όποιες Ελληνικές δυνάμεις έχουν αποφασίσει να βάλουν ένα τέλος στη σημερινή νοσηρή κατάσταση.

Το μέσο, ο τρόπος δηλαδή που θα μπορούσε αυτό να συμβεί είναι ο χώρος των ΜΜΕ. Ο λόγος είναι γνωστός. Όσο κι αν ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας δεν εμπιστεύεται πια τα κανάλια, τις εφημερίδες και τα ραδιόφωνα της πτωχευμένης μιντιοκρατίας, αυτό δε σημαίνει ότι δεν τα παρακολουθεί.

Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι πλέον εκρηκτική και επικίνδυνη για την ίδια τη χώρα και τα λαϊκά συμφέροντα, καθώς οι πολιτικοί, οι συνδικαληστές και τα ΜΜΕ την κρατούν στη θέση της την «αβαντάρουν» καθημερινά και μας οδηγούν σε μια μεγάλη εθνική καταστροφή.


Δεν ξεγελούν τους τυπογράφους η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ του κκε και τα τσιράκια τους

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν;;;;

Μήπως η κρίση στον κλάδο έχει ρίζα στην ΚΡΙΣΗ ΙΔΕΩΝ που υπάρχει σε αυτόν;

Η διέξοδος βρίσκεται στη δική μας πάλη.
Πρέπει να εξασφαλιστεί η δουλειά του καθενός.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου να περάσουν στην αντεπίθεση.
Ανυποχώρητος ταξικός αγώνας (κλικ εδώ)
Το τέλος της αυταπάτης. Δικαιολογημένος ο φόβος τους... Δε θα «ξεμπερδέψουν»!!! (κλικ εδώ)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------