Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

ΚΑΙ ΑΝ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ το ΚομΜΑΤοσΚΥΛο;

Ήρθε η ώρα για ένα συλλογισμό. 
Δεδομένου ότι το χαρακτηριστικό του κομματόσκυλου είναι ότι δε γνωρίζει 
πως είναι κομματόσκυλο, αν πιστεύουμε ότι δεν είμαστε κομματόσκυλα, 
δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι δεν είμαστε. Η κομματοσκυλίαση, 
καθώς είναι μια παράλογη συμπεριφορά, επιτρέπει στον οπαδό 
να δέχεται προκλήσεις που διαφορετικά δε θα δεχόταν.
Το κομματόσκυλο δε γνωρίζει τα όριά του, παραμένει προσκολλημένος στις πεποιθήσεις του και δεν ξέρει πώς να αλλάξει, με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνει επ’ άπειρον τα ίδια λάθη.



Σε κλινικό επίπεδο, η κομματοσκυλίαση είναι η χειρότερη ασθένεια, γιατί είναι αθεράπευτη. Το κομματόσκυλο έχει την τάση να επαναλαμβάνει πάντα την ίδια συμπεριφορά, γιατί δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τη ζημιά που προκαλεί και συνεπώς δεν μπορεί να αυτοδιορθωθεί.

Τα κομματόσκυλα είναι σαν τα διαμάντια: παντοτινά

Δεν ξεγελούν τους τυπογράφους η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ του κκε και τα τσιράκια τους

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν;;;;

Μήπως η κρίση στον κλάδο έχει ρίζα στην ΚΡΙΣΗ ΙΔΕΩΝ που υπάρχει σε αυτόν;

Η διέξοδος βρίσκεται στη δική μας πάλη.
Πρέπει να εξασφαλιστεί η δουλειά του καθενός.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου να περάσουν στην αντεπίθεση.
Ανυποχώρητος ταξικός αγώνας (κλικ εδώ)
Το τέλος της αυταπάτης. Δικαιολογημένος ο φόβος τους... Δε θα «ξεμπερδέψουν»!!! (κλικ εδώ)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------