ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ.

Σ’ αυτή τη χώρα που ’γινε 

σαν ξέφραγο αμπέλι
και έρχεται το Δ.Ν.Τ.
και παίρνει ότι θέλει.

Που ζουν όλοι οι άνθρωποι
με άγχος και τρομάρα,
και στη βουλή φωνάζουνε
να ’χετε την κατάρα.

Που όλοι οι νέοι βρίσκονται
χρόνια στην ανεργία,
σήμερα αποφασίστηκε
να βγούμε σ’ απεργία.

Μα ήρθαν πάλι εγκάθετοι
μες τη λαοπλημμύρα,
που να μην έχουνε ποτέ
κάτω απ’ τον ήλιο μοίρα.

Αυτοί που πάντα προσπαθούν
να ’ναι χορτάτοι ΄΄εκείνοι΄΄
και στρέψανε επάνω μας
τα ρόπαλα τα κτήνη.

Ας είν’ και τούτοι σαν κι εμάς
στους ξένους όλοι σκλάβοι,
από τα σπλάχνα του λαού
βγαίνουνε και οι «μπράβοι».

Κι ενώ όπως εμείς κι αυτοί
πάσχουνε και πεινάνε,
οι εξουσία ρόπαλα
τους κάνει να χτυπάνε.

Κι εσείς απ’ τον ιδρώτα μας
ζείτε ρε πουλημένοι,
γιατί σας κουμαντάρουνε
πολιτικοί και ξένοι;

Αντί να ενωθούμε
σ’ ένα κοινό αγώνα,
αλήτες μας τυφλώνετε
εσείς με δακρυγόνα.

Τόσο πολύ σας άλλαξαν
με «πλύσεις εγκεφάλων»,
κι υπηρετείτε πρόστυχους
κι ένστικτα κανιβάλων.

Μα όλα ετούτα κάποτε
βαριά θα τα πληρώσετε,
σας καταριέται ο λαός
ποτέ σας να μη λιώσετε.

   Λιθογράφος - Καστρινός.

http://kastrinos.pblogs.gr/