Η χώρα περνάει εδώ και 5 χρόνια έναν πόλεμο και δυστυχώς παραμένει εγκλωβισμένη σε μια μηχανή του χρόνου που μας κάνει να νομίζουμε ότι βρισκόμαστε ακόμα στα 80s. Και φυσικά αναφέρομαι σε αυτά τα κομματικά υποκείμενα τους λεγόμενους συνδικαληστές που στο
όνομα του εργάτη, σημαδεύουν ολόκληρη τη χώρα και απειλούν να την τινάξουν στον αέρα.
Και γιατί;
Για να σώσουν τα δικά τους προνόμια, τα δικά τους μικροσυμφέροντα, γιατί η αλήθεια, όλοι το ξέρουμε, είναι πως δεκάρα δε δίνουν για τους εργαζομένους, για τους συναδέλφους τους.
Αυτοί οι κομματικοί εργατοπατέρες που μασούλησαν επισήμως 177.000.000 εκατομμύρια ευρώ από το Υπουργείο Εργασίας (ανεπισήμως, ποιος ξέρει πόσα έφαγαν…) και δεν έδωσαν καν παραστατικά για τα μάτια του κόσμου, για το που τα ξόδεψαν.
Αυτοί οι λαθρολάγνοι συνδικαληστές που μαζί με τους δημοσιογράφους σε μια χώρα με ανεργία 30% και πάνω ασχολούνται να σώσουν τις δικές τους θέσεις, τα δικά τους οφίτσια και δεν κοιτάνε πως θα βάλουν κι αυτοί πλάτη, να πάρει πάλι μπρος η οικονομία, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, μήπως και καταφέρουμε να σώσουμε τη νέα γενιά που σήμερα φαίνεται καταδικασμένη να φυτοζωεί για πάντα μέχρι να αφανιστεί από τους λαθρομετανάστες..
 |
| Η Πατρίδα κοιμάται |
Αναρτήσεις
