Αντι/ρατσιστής, αντι/φα ή χρήσιμος ηλίθιος αντι/έλληνας;;;

Η μεγάλη επίθεση των αντι/Ελλήνων εναντίον μας είναι άψογα συντονισμένη και μελετημένη που είναι αδύνατον για τον απλό πολίτη να την αντιληφθεί. 

Έτσι είναι εντελώς αδύνατον να υπολογισθούν τα μακροπρόθεσμα προβλήματα που θα δημιουργηθούν και που θα εξοντώσουν τα τελευταία ίχνη αντοχής του Ελληνισμού. 

Η επίθεση ξεκίνησε προ 40 περίπου ετών με κατά μέτωπον αγώνα εναντίον της παιδείας μας, και τώρα εξοντώνονται οι τελευταίοι πυρήνες αντίστασης. Προ 20 περίπου ετών άρχισε η συστηματική και ύπουλη επίθεση κατά των καταβολών μας, των πατρώων, των ηθών και παντός ιερού και οσίου.

Και στις δύο περιπτώσεις, τις συντονισμένες επιθέσεις επιτελούν επιφανείς ξένοι επιστήμονες χρησιμοποιώντας φυσικά και Έλληνες συναδέλφους τους.

Οι ΔΟΥΡΕΙΟΙ ΙΠΠΟΙ των εχθρών μας είναι τα Υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού και τα ιδρύματά τους (Α.Ε.Ι., Αρχαιολογικές υπηρεσίες, Μουσεία, ΟΕΔΒ κλπ.). (Για τα λοιπά ζωτικής σημασίας υπουργεία π.χ. οικονομίας, βιομηχανίας, εθνικής άμυνας, υγείας κλπ δεν συζητούμε διότι κυριεύτηκαν πριν εμείς γεννηθούμε).

Γνώστες των καταστάσεων οι αρμόδιοι υπουργοί και οι συνεργάτες τους αλλά αδύναμοι να αντιδράσουν λόγω ελλιπούς ελληνικής παιδείας, μόρφωσης και ιδανικών.

Για να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε το μέγεθος του αντι-ελληνικού μίσους που μπορεί να διαθέτει ένας Εφιάλτης αντι/έλληνας. θα αναφερθούμε στο αποκορύφωμα  των μεθοδεύσεων τους που είναι οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ). 
Το λεγόμενο συνταγματικό τόξο στο όνομα της δημοκρατίας τους και με πρόφαση δήθεν την ανταγωνιστικότητα, αλλά με σκοπό την κατάργηση όλων των δημοκρατικών θεσμών και αυτής ακόμη της Εθνικής Κυριαρχίας, είναι απαίτηση του  η δημιουργία περιοχών στην εδαφική Επικράτεια της χώρας, όπου οι νόμοι δεν θα ισχύουν ή θα ισχύουν a la carte, δηλαδή θα λειτουργούν αποκλειστικά για το κέρδος. Σύγχρονα κάτεργα χωρίς δικαιώματα και ελευθερίες.

ΕΟΖ και με τη βούλα των αντι/Ελλήνων δημοσιογράφων και των λαθρολάγνων συνδικαληστών
Η αρχή έγινε με τον Νόμο 3907/2011, άρθρο 37, παρ. 5: «Σε περίπτωση αδυναμίας των αρμόδιων κατά περίπτωση αρχών να διασφαλίσουν με ίδιους πόρους ή μέσα ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών, των οποίων η απομάκρυνση έχει αναβληθεί, απολαμβάνουν κατά το χρονικό διάστημα της αναβολής, στοιχειώδεις όρους αξιοπρεπούς προσωρινής στέγασης σε εγκαταστάσεις δημόσιου ή κοινωφελούς χαρακτήρα και γενικότερα ότι καλύπτουν τις άμεσες βιοτικές τους ανάγκες, μπορεί να επιτραπεί, μετά από σχετική άδεια, να απασχολούνται ως μισθωτοί σε τομείς απασχόλησης, σε συγκεκριμένες περιοχές της Χώρας».

 Παρατηρείται μια πρώτη αναφορά σε «συγκεκριμένες περιοχές της Χώρας», που τότε βέβαια ακουγόταν απλά σαν περιορισμός στον τόπο κατοικίας.
Ωστόσο, επανήλθαν τον Μάρτιο του 2012 με τον Νόμο 4052/1-3-2012/αρ. φύλλου 41, με τον όχι ιδιαίτερα λειτουργικό τίτλο «Έγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης Μεταξύ του EFSF (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, του Σχεδίου του Μνημονίου Συνεννόησης Μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος, και άλλες επείγουσες διατάξεις για τη μείωση του δημοσίου χρέους και τη διάσωση της εθνικής οικονομίας».

Σε αυτό τον νόμο, βάσει του άρθρου 84, οι παράνομα διαμένοντες λαθρομετανάστες πολίτες τρίτων χωρών, η επιστροφή των οποίων έχει ανασταλεί, μπορούν να απασχολούνται μόνο εφόσον τους επιτραπεί, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις και τους περιορισμούς της διάταξης της παρ. 5 του άρθρου 37 του ν. 3907/2011.

Δηλαδή τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως λαθρομεταναστών θα μπορούν να μετατραπούν σε στρατόπεδα εργασίας, ώστε να «καλύπτουν τις άμεσες βιοτικές τους ανάγκες» εις βάρος του ντόπιου εργατικού δυναμικού που θα αναγκαστεί να τους ακολουθήσει και στις αμοιβές.-. 
Δεν είναι τυχαία η αποβιομηχανοποίηση της χώρας, η διάλυση της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης και η καταστροφή κάθε αγροτικής και ζωικής παραγωγής από την αντί/ελληνική αριστερά της χώρας μας.

Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται το πλαίσιο απασχόλησης λαθρομεταναστών για ένα πιάτο φαγητό, κάνοντας «λάστιχο» βασικούς μισθούς, ΣΣΕ και άλλα ασφαλιστικά ή συνταξιοδοτικά δικαιώματα, αφού είναι προσωρινή –θεωρητικά– εργασία.

Ενώ με την αθρόα εισβολή λαθρομεταναστών δημιουργούν και τον εσωτερικό «ανταγωνισμό» με τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους Έλληνες πολίτες της χώρας που έμμεσα θα εκβιάζονται, είτε να αποποιηθούν τα όποια δικαιώματά τους για να εργαστούν κι αυτοί σε συνθήκες γαλέρας, είτε να παραμείνουν στα αζήτητα.

Αφού πέρασαν και ψήφισαν μέσα στον ναό της δημοκρατίας μας το εργατικό νομοθετικό πλαίσιο, χωρίς να αντιδράσουν οι πουλημένοι κονδυλοφόροι και οι κομματικοί συνδικαληστές τώρα μένει να ορίσουν και τις γεωγραφικές περιοχές που θα εφαρμοστούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Με αυτόν τον τρόπο, από τις 5 Μαΐου 2014 υπάρχει και επιτροπή που μελετάει τον ορισμό των ΕΟΖ, όπως βλέπουμε από την απόφαση που αναρτήθηκε στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ για την αμοιβή αυτών των επιτροπών. Όπως διαβάζουμε στο έντυπο, γίνονται συνεδριάσεις για την «επεξεργασία της Γνώμης Πρωτοβουλίας (Ν. 2232/1994) της Ο.Κ.Ε., με θέμα «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες». Ποιοι δήμοι και ποιες περιφέρειες θα είναι αυτές, μπορούμε να φανταστούμε με βάση τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών.

Αυτές οι Δημοτικές, Περιφερειακές Εκλογές ήταν ίσως οι σπουδαιότερες των τελευταίων 20 χρόνων. Ό,τι έχει ψηφιστεί από τις κυβερνήσεις του Μνημονίου τώρα θα πρέπει να εφαρμοστεί από τις τοπικές κοινωνίες στις περιφέρειες και τους δήμους.

Η Ανεργία, η εξαθλίωση των Ελλήνων, και ο αφελληνισμός της χώρας δεν ήταν αποτέλεσμα της Κρίσης, ήταν αυτοσκοπός της– η ελευθερία και η δημοκρατία στο νεοφιλελεύθερο Κράτος είναι ανάλογα της οικονομικής αντοχής του κάθε Πολίτη.

Η ανέχεια και τα αδιέξοδα στην υγεία, την παιδεία, την διατροφή και τα χρέη εξανεμίζουν κάθε δυνατότητα αντίδρασης και οδηγούν στην αναγκαστική μισθοδουλεία, που θα σερβιριστεί σαν «φιλάνθρωπες νέες θέσεις εργασίας» και «ανάπτυξη» στο όνομα της δημοκρατίας τους και του πολυπολιτισμικού τους κράτους.

Άλλωστε, οι σκλάβοι δεν είναι ποτέ άνεργοι…