Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2017

οι περίφημοι...μποναμάδες της πρώτης φοράς αριστεράς.

Ως κάτι το απολύτως φυσιολογικό περνιέται η μεγάλη ασυνέπεια του Δημοσίου προς τους ιδιώτες, ακόμη κι αν αυτό συνεπάγεται χρόνιες καθυστερήσεις σε μισθώσεις ακινήτων.  

 Είναι το..."κοινό μυστικό" όλων των Ελλήνων και ιδιαίτερα όσων δραστηριοποιούνται στον επιχειρηματικό κόσμο. "Το Δημόσιο ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν πληρώνει"....

Αυτή η φράση τείνει να γίνει σλόγκαν, που αποτυπώνει ωστόσο με τον καλύτερο τρόπο την κατάσταση που επικρατεί, σε μία Ελλάδα που -κατά τα άλλα- βγαίνει από τα μνημόνια.


Τα στοιχεία είναι κάτι παραπάνω από ενδεικτικά, σφραγίζοντας επί της ουσίας τον θάνατο του ιδιωτικού τομέα και φυσικά διαψεύδοντας πανηγυρικά τον Αλέξη Τσίπρα, που μέχρι χθες από τη Θεσσαλονίκη μίλαγε για "στροφή στην ανάπτυξη".
Έχουμε και λέμε:
-Τουλάχιστον κατά 588 εκατ. ευρώ αυξήθηκαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους προς ιδιώτες στο τέλος Αυγούστου, αγγίζοντας το ποσό των 6,026 δισ. ευρώ! (Σημειώνεται πως το αντίστοιχο ποσό για τον περασμένο Ιούλιο ανερχόταν στα 5,438 δισ. ευρώ).
-Παράλληλα κατά 1,52 δισ. ευρώ αυξήθηκαν οι...ληξιπρόθεσμες επιστροφές φόρων, που φυσικά για πολλούς ιδιώτες δεν πρόκειται να επιστραφούν ποτέ. 
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, νέες καταγγελίες ιδιοκτητών ακινήτων βλέπουν το φως της δημοσιότητας, κρατώντας το Δημόσιο μόνο πρώτο στην λίστα με τους "κακοπληρωτές". 
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν πέσει θύματα της ιδιότυπης στάσης πληρωμών του Δημοσίου ήδη από το 2015, καταφεύγοντας στη δικαιοσύνη για τα οφειλόμενα ενοίκια, που σε πολλές περιπτώσεις αγγίζουν ιλιγγιώδη ποσά.
Κάπως έτσι μετά μαζεύονται οι περίφημο μποναμάδες της πρώτης φοράς αριστεράς. Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους.


Δεν ξεγελούν τους τυπογράφους η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ του κκε και τα τσιράκια τους

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν;;;;

Μήπως η κρίση στον κλάδο έχει ρίζα στην ΚΡΙΣΗ ΙΔΕΩΝ που υπάρχει σε αυτόν;

Η διέξοδος βρίσκεται στη δική μας πάλη.
Πρέπει να εξασφαλιστεί η δουλειά του καθενός.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου να περάσουν στην αντεπίθεση.
Ανυποχώρητος ταξικός αγώνας (κλικ εδώ)
Το τέλος της αυταπάτης. Δικαιολογημένος ο φόβος τους... Δε θα «ξεμπερδέψουν»!!! (κλικ εδώ)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------