Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Όπως πάντα, τα γεγονότα θα συμβούν χωρίς εμάς, αλλά εναντίον μας.

Το τουρκογενές εξτρεμιστικό κόμμα DEB, με τεράστια οικονομική στήριξη, λαμβάνει το 42,2% των ψήφων στο νομό Ροδόπης και το 27% στο νομό Ξάνθης με εκλογικά ποσοστά μεγαλύτερα της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.


Το μικρότερο ποσοστό στην Ξάνθη 27% οφείλεται στον πομάκικο εγκαταλειμμένο από το Ελληνικό κράτος πληθυσμό, ο οποίος ουσιαστικά είναι ελάχιστα θρησκευόμενος, υποχρεούμενος όμως να παριστάνει τον ισλαμιστή, ώστε να αντιμετωπίσει τις τουρκικές επιβουλές εναντίον του, χωρίς καμιά προστασία.

Ευτυχώς που δεν τους παίρνουν τα νούμερα των ποσοστόν τους σε πανελλήνια κλίμακα, τουλάχιστον ακόμα, για να κατέλθουν αυτόνομα στις εθνικές εκλογές. 

Διότι αν το επιχειρήσουν χωρίς να έχουν τουλάχιστον ένα 3% πανελλαδικά, θα χάσουν την εκπροσώπησή τους μέσα από τα κόμματα του Ελληνικού κοινοβουλίου, στο οποίο έως σήμερα εκλέγουν αρκετούς βουλευτές και με την δική μας ψήφο.

 Όταν έρθει η ώρα να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου και οι (λαθρο)μετανάστες ισλαμιστές, τα ταξικά μας αδέλφια δηλ. κατά το ΚΚΕ και ολοκληρωθεί ο αποικισμός της χώρας μας με τις ευλογίες των πολιτικών, των συνδικαληστών και των δημοσιογράφων τότε φυσικά οι κομματικές διενέξεις θα αποκτήσουν άλλη μορφή και θα έχουμε το Αλβανικό το Πακιστανικό, το Ισλαμικό κ.α. πολλά κόμματα.

«Πιάνουμε την μύτη μας», μας πνίγουν οι αναθυμιάσεις, και η δυσωδία, του κομματικού υπονόμου.


Στην Ελλάδα δεν έχουμε δημοκρατία αλλά ένα κομματικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα οργανωμένο με πλήρως αδιαφανή πλην όμως ιεραρχικό και κληρονομικό- τρόπο.  Αυτό άλλωστε είναι εξασφαλισμένο και κληρονομικό δικαίωμα από την διαδικασία απόδοσης του χρίσματος από το κόμμα που το στηρίζουν όπως πάντα δημοσιογράφοι και συνδικαληστές.

Δεν ξεγελούν τους τυπογράφους η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ του κκε και τα τσιράκια τους

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν;;;;

Μήπως η κρίση στον κλάδο έχει ρίζα στην ΚΡΙΣΗ ΙΔΕΩΝ που υπάρχει σε αυτόν;

Η διέξοδος βρίσκεται στη δική μας πάλη.
Πρέπει να εξασφαλιστεί η δουλειά του καθενός.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου να περάσουν στην αντεπίθεση.
Ανυποχώρητος ταξικός αγώνας (κλικ εδώ)
Το τέλος της αυταπάτης. Δικαιολογημένος ο φόβος τους... Δε θα «ξεμπερδέψουν»!!! (κλικ εδώ)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------