Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2015

Δεν σώζεται η πατρίδα, όσο οι Έλληνες την μαχαιρώνουν

Κάθε Έλληνας που πατάει στη γη και δεν βρίσκεται μεταξύ Εκάλης και Μυκόνου γνωρίζει ότι η χώρα τον τελευταίο χρόνο έχει καταστραφεί. 

Ουσιαστικά από το 2010 και μετά έχει πάρει καθοδική πορεία προς την κόλαση.

Όμως, έχουμε την εντύπωση ότι παρά τα δεινά οι Έλληνες και κυρίως οι πολιτικοί δεν μαθαίνουν από τα παθήματά τους. Κάτι σαν μη αποδοχή της πραγματικότητας ή για να ακριβολογούμε, όλοι ξέρουν τι συμβαίνει αλλά κανείς δεν έχει τα κότσια να το παραδεχθεί.

Ακόμη και σε μια προεκλογική εκστρατεία έπειτα από την υπογραφή του χειρότερου μνημονίου στην ιστορία, βλέπουμε τα γνωστά φαινόμενα των Μαυρογυαλούρων αλλά και των χαχόλων ψηφοφόρων που ακούνε και δεν σκέφτονται.

Για παράδειγμα ο Τσίπρας υπόσχεται στον κόσμο ότι θα καταργήσει το Μνημόνιο που μόλις υπέγραψε. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υπόσχονται ότι θα διαπραγματευτούν σκληρά μέτρα και οι δανειστές ούτε να ακούσουν δε θέλουν. Για σκεφτείτε καλά.

Ο Τσιπρογυαλούρος λέει ότι δεν του αρέσει η συμφωνία, τον έχει πιάσει μια αριστερή μελαγχολία αλλά μόλις ξαναγίνει πρωθυπουργός θα φέρει το χαμόγελο στα χείλια των πολιτών.
Πώς; 
 Καταργώντας το τρίτο μνημόνιο.
Κι όμως, ο κόσμος κάθεται και τον ακούει αλλά δεν τους πετάει ντομάτες.

Από την άλλη, ο Μεϊμαράκης και η ΝΔ πάει στους αγρότες και πριν στεγνώσει το μελάνι για την αύξηση των φόρων λέει ότι θα καταργήσει όσα υπέγραψαν μαζί με τους αριστερούς, όταν γίνουν κυβέρνηση.

Με απλά λόγια ποντάρουν στο ότι η Ελλάδα έχει γίνει η χώρα των Λωτοφάγων που ξεχνά ακόμη και τι έγινε πριν από 20 ημέρες όταν οι βουλευτές σήκωναν τα χέρια και ψήφιζαν το αναγκαστικό μνημόνιο για να σωθεί η χώρα.

Από τη μια έχουμε λοιπόν τους πολιτικούς που λένε ψέματα και παραμυθιάζουν τον κόσμο και από την άλλη του πολίτες να τους αρέσει η παραμύθα και να την ακούνε με ευχαρίστηση. Και μετά την απομάκρυνση από την κάλπη να βρίζουν και να πετούν πέτρες γιατί τους ξεγέλασαν. Και βεβαίως να μουντζώνουν τη Βουλή γιατί δήθεν είναι κακοί και άθλιοι οι εκπρόσωποι που οι ίδιοι επέλεξαν. 

Δεν ξεγελούν τους τυπογράφους η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ του κκε και τα τσιράκια τους

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν;;;;

Μήπως η κρίση στον κλάδο έχει ρίζα στην ΚΡΙΣΗ ΙΔΕΩΝ που υπάρχει σε αυτόν;

Η διέξοδος βρίσκεται στη δική μας πάλη.
Πρέπει να εξασφαλιστεί η δουλειά του καθενός.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου να περάσουν στην αντεπίθεση.
Ανυποχώρητος ταξικός αγώνας (κλικ εδώ)
Το τέλος της αυταπάτης. Δικαιολογημένος ο φόβος τους... Δε θα «ξεμπερδέψουν»!!! (κλικ εδώ)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------