Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

“Αλήτες – ρουφιάνοι - δημοσιογράφοι”. Από που προκύπτει αυτό;

* «Όπου δε φτάνει το γκλομπ του μπάτσου, φτάνει η πέννα του δημοσιογράφου.»

* Αυτο που δεν καταλαβαμε ακομη ειναι οτι δεν ειναι συνθημα. Αλλα οι 3 κατακριτεες ομαδες του τοπου μας. Οι βρισιες δηλαδη. οσο κακο ειναι αν σε πουν αλητη ή ρουφιάνο το ιδιο να σε πουν και δημοσιογράφο.

* Παντού υπάρχουν οι σωστοί επαγγελματίες καθώς επίσης και μια μεγάλη πλειοψηφία καιροσκόπων και υπερφιλόδοξων δημοσιογράφων που κάνουν τα πάντα για να αναδειχθούν και να εκπληρώσουν στόχους διαφορετικούς από αυτό που το επάγγελμα προστάζει.

Δεν ξεγελούν τους τυπογράφους η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ του κκε και τα τσιράκια τους

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν;;;;

Μήπως η κρίση στον κλάδο έχει ρίζα στην ΚΡΙΣΗ ΙΔΕΩΝ που υπάρχει σε αυτόν;

Η διέξοδος βρίσκεται στη δική μας πάλη.
Πρέπει να εξασφαλιστεί η δουλειά του καθενός.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου να περάσουν στην αντεπίθεση.
Ανυποχώρητος ταξικός αγώνας (κλικ εδώ)
Το τέλος της αυταπάτης. Δικαιολογημένος ο φόβος τους... Δε θα «ξεμπερδέψουν»!!! (κλικ εδώ)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------