Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Νεοοθωμανικό Γιουνανιστάν, (Ελλάδα).



Τα τελευταία χρόνια γίνετε πολύς λόγος στην Ελλάδα για τους δερβίσηδες, τους Σούφι και άλλα συναφή, συνήθως από ανθρώπους που έχουν παντελή άγνοια γύρω από όλα αυτά. Μάλιστα οι Σούφι και οι περίφημες διδασκαλίες τους ασκούν μια πρωτόγνωρη γοητεία και συμβάλουν καθοριστικά στην προώθηση του Ισλάμ και στην χώρα μας. Άλλωστε πρόσφατα δήμαρχος μεγάλης ελληνικής πόλης στην βόρειο Ελλάδα φιλοξενήθηκε στο τουρκικό κανάλι, NTV, όπου ανακοίνωσε περιχαρής την ανέγερση μουσουλμανικών τζαμιών στην πόλη του, καθώς και μουσουλμανικό νεκροταφείο χωρίς φυσικά να ενημερώσει τους δημότες του και ούτε φυσικά να μας πει από που ήρθαν όλοι αυτοί οι μουσουλμάνοι στην επικράτεια του.

Έτυχε να παρακολουθήσω αρκετές τελετές ισλαμικών ταγμάτων στην Τουρκία. Ένα κοινό στοιχείο σε όλες αυτές τις τελετές ήταν ότι διακρίνονταν από ένα χαρακτηριστικό κρεσέντο. Άρχιζαν υπό την επίδραση ενός μονότονου υπνωτιστικού μουσικού ρυθμού με ένα απαλό χορό, συνήθως, (όχι πάντα), περιστρεφόμενο. Σταδιακά ο χορός αυτός γίνονταν πιο έντονος και γρήγορος για να καταλήξουν σε ένα ξέφρενο και ανεξέλικτο παραλήρημα. Κάποιοι έπεφταν κάτω βγάζοντας άναρθρες κραυγές όπου ξεχώριζε το Αλλάχ Αλλάχ. Όλα αυτά μου θύμιζαν εκστασιαζόμενους που είχαν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Αν αυτό είναι θρησκευτική εκδήλωση, τότε να πάμε καλύτερα να παρακολουθήσουμε κάποιες συναυλίες ροκ, όπου και εκεί φτάνουν σε ένα ξέφρενο παραλήρημα με ανεπανάληπτα μαστουρώματα.

Υπάρχει μια γενικότερη παρεξήγηση για το ονομαζόμενο «εσωτερικό» Ισλάμ. Μάλιστα κάποιοι αδαείς το συγχέουν ακόμα και με τον ορθόδοξο μοναχισμό. Όσοι όμως έχουν ασχοληθεί λίγο σοβαρά, θα βρουν πολλά στοιχεία από τις θεοσοφικές θεωρίες, αρχαίες μυστικιστικές και οργιαστικές θρησκείες της Μέσης Ανατολής και της Μικρής Ασίας, ακόμα και από την Μασονία.

Άλλωστε στην Τουρκία έχουν γραφτεί πολλά για σχέσεις ισλαμικών ταγμάτων με την μασονία, (βλέπε για τους περίφημους Αχήδες που λειτουργούσαν με σύστημα κλειστών μασονικών στοών). Αλλά το επίμαχο σημείο σήμερα είναι η άμεση ανάμειξη όλων αυτών των ταγμάτων με την πολιτική, χρησιμοποιώντας την θεολογία στην επιβολή πολιτικά των απόψεων τους. Άλλωστε το Ισλάμ σε πολλές περιπτώσεις επεκτάθηκε με πόλεμο και με βία. Ο Ερντογάν εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την πολιτική δύναμη αυτών των ταγμάτων για να επιβληθεί πολιτικά και να έχει την αποκλειστική νομή της εξουσίας στην χώρα του.
Η εξουσία αυτή όμως ασκείται με ένα έντεχνα καλυμμένο, αλλά καθαρά δικτατορικό τρόπο

Εκείνο όμως που θα πρέπει να μας κάνει σκεπτικούς εδώ στην Ελλάδα, είναι ότι αυτά ακριβώς τα ισλαμικά τάγματα, αυτοί οι σε πολλούς αφελείς, συμπαθείς δερβίσηδες, αποτελούν την «αιχμή του δόρατος» του νεοτουρκικού νεοθωμανισμού. Ο νεοοθωμανισμός αυτός λαχταρά να δει κάποια μέρα την ελληνική Ακρόπολη στολισμένη με χαρακτηριστικούς μιναρέδες και την χαρακτηριστική φωνή του μουεζίνη να κυριαρχεί σε ένα νεοοθωμανικό Γιουνανιστάν, (Ελλάδα).

 Ήδη οι μουσουλμάνοι έχουν πλημμυρήσει την Αθήνα. Άλλωστε αυτό είναι και… προφητεία του Νοστράδαμου, ότι δηλαδή η Ελλάδα θα ξαναγίνει επαρχία της Τουρκίας, ( διαβάστε… σχετικό «αποκαλυπτικό» άρθρο της τουρκικής εφημερίδας, Ακσάμ, στις 1/8/2011)

Αλλοίμονο μας αν επιτρέψουμε όλα αυτά να γίνουν πραγματικότητα. Η άγνοια και η αφέλεια μας κάποτε θα πρέπει να προσγειωθούν στην πραγματικότητα και επιτέλους να καταλάβουμε τι πραγματικά μας γίνεται. Τότε όλοι αυτοί που πουλάνε εκσυγχρονισμό θα αναγκαστούν να «καταπιούν» πικρά μια άνευ προηγουμένου «οπισθοδρόμηση», (έτσι ονομάζετε στην ίδια την Τουρκία το στρατευμένο Ισλάμ), που δεν θα έχει προηγούμενο στην Ελληνική ιστορία.

Οι «κουτοφράγκοι» της Ευρώπης που έχουν ήδη καταλάβει τον κίνδυνο, άραγε είναι πιο έξυπνοι από εμάς;

Νίκος Χειλαδάκης

Δεν ξεγελούν τους τυπογράφους η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ του κκε και τα τσιράκια τους

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ

Μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν;;;;

Μήπως η κρίση στον κλάδο έχει ρίζα στην ΚΡΙΣΗ ΙΔΕΩΝ που υπάρχει σε αυτόν;

Η διέξοδος βρίσκεται στη δική μας πάλη.
Πρέπει να εξασφαλιστεί η δουλειά του καθενός.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου να περάσουν στην αντεπίθεση.
Ανυποχώρητος ταξικός αγώνας (κλικ εδώ)
Το τέλος της αυταπάτης. Δικαιολογημένος ο φόβος τους... Δε θα «ξεμπερδέψουν»!!! (κλικ εδώ)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------