AΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ
Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΗΛΙΘΙΟΠΟΙΗΘΗΚΕ.
Χωρίς να αντιδρούν καθόλου σαν να μην πρόκειται για τους ίδιους, αλλά για κάποιους άλλους – έχοντας αλλοτριωθεί από τις ανόητες ενοχές και τους αδικαιολόγητους φόβους τους.... «Η κυλιόμενη χρεοκοπία θα συνεχίζεται, η χώρα θα λεηλατείται, οι συντάξεις και οι μισθοί θα μειώνονται, οι φόροι θα αυξάνονται, οι γάζες στα νοσοκομεία θα είναι είδος πολυτελείας, η ινσουλίνη, η βενζίνη και το χαρτί υγείας επίσης... ενώ οι Έλληνες θα φοβούνται όλο και περισσότερο τη σύγκρουση – σκύβοντας κάθε φορά το κεφάλι«
«Η Ελλάδα δανείζεται από τους εταίρους της, χωρίς τα χρήματα να φτάνουν ποτέ στη χώρα», σύμφωνα με μεγάλη γερμανική εφημερίδα (SZ). Για παράδειγμα, κάτω από την εγγραφή «πληρωμές προς την ελληνική Δημοκρατία» του προϋπολογισμού του 2015 της Γερμανίας, εμφανίζονται 412 εκ. € – τα οποία δεν κατέληξαν στα ταμεία της Ελλάδας κατά την εφημερίδα.
Το ποσόν αυτό αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου, η ύπαρξη του οποίου στη Γερμανία σπάνια λαμβάνεται υπ’ όψιν – ενώ πρόκειται για τα κέρδη από δάνεια και αγορές ομολόγων της Ελλάδας. Συνολικά δε το κέρδος της Γερμανίας τοποθετείται στα 1,34 δις €, σύμφωνα με το υπουργείο οικονομικών της χώρας – εκτός φυσικά από τα τεράστια οφέλη που έχει η Γερμανία από τα μειωμένα επιτόκια δανεισμού της, από τα πλεονάσματα της κοκ. λόγω της κρίσης των άλλων.
Παραδόξως δε η τράπεζα τότε είχε υποσχεθεί στη χώρα μας 22,3 δις €, ενώ της έδωσε μόλις 15,2 δις € – χωρίς κανένας να γνωρίζει την αιτία. Υποθέτω βέβαια πως καμία ελληνική κυβέρνηση δεν ελέγχει τα οικονομικά της χώρας, ειδικά η άσχετη τελευταία – οπότε οι δανειστές κάνουν ότι θέλουν και εμφανίζουν όποια χρέη τους βολεύουν.
Κέρδη εις βάρος της Ελλάδας αποκομίζουν πολλοί άλλοι οργανισμοί. Υπενθυμίζω εδώ πως η ΕΚΤ είχε δρομολογήσει το 2010 ένα πρόγραμμα αγοράς ομολόγων (SMP), το οποίο τελείωσε το 2012, για να βοηθήσει χώρες όπως η Ελλάδα. Αυτά τα ομόλογα που αγόρασε τότε αποδίδουν κάθε χρόνο κέρδη – τα οποία η ΕΚΤ εμβάζει στις κεντρικές τράπεζες των άλλων κρατών της Ευρωζώνης. Τα κέρδη αυτά μόνο το 2016 υπολογίσθηκαν στα 1,147 δις € – ενώ για το 2017 προβλέπονται στα 901 εκ. €. Από το 2015 τα κέρδη μόνο της Γερμανίας από το παλαιό πρόγραμμα SMP της ΕΚΤ έφτασαν στα 952 εκ. € – τα οποία φυσικά επιβάρυναν την Ελλάδα.
Περαιτέρω, το Νοέμβριο του 2012 οι χώρες της Ευρωζώνης αποφάσισαν πως από το 2013 και μετά, τα κέρδη της ΕΚΤ από την αγορά των ελληνικών ομολόγων θα αποδίδονταν κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις στην Ελλάδα. Επειδή όμως το δεύτερο πρόγραμμα στήριξης της χώρας μας δεν ολοκληρώθηκε σωστά το 2015, λόγω της νέας κυβέρνησης, τα κέρδη του 2014 από το πρόγραμμα SMP της ΕΚΤ παρέμειναν δεσμευμένα σε έναν ειδικό λογαριασμό. Τα κέρδη δε των επομένων ετών δεν κατατέθηκαν καθόλου σε κάποιο λογαριασμό – ενώ όταν τελειώσει το τρίτο πρόγραμμα το 2018, τότε ίσως αποδοθούν στη χώρα μας μόνο τα κέρδη του 2017!
Εκτός από τη Γερμανία, τους υπολοίπους εταίρους μας και την ΕΚΤ, τεράστια ποσά κερδίζει επίσης το ΔΝΤ από την Ελλάδα – τα οποία υπολογίσθηκαν έως τα τέλη του 2016 στα 4 δις €! Η χώρα μας έχει ως εκ τούτου μετατραπεί σε μία αγελάδα που φροντίζουν να αρμέξουν όλοι όσοι την εκμεταλλεύονται, αδιαφορώντας εάν κάποια στιγμή πεθάνει από ασιτία – κάτι που δεν ισχυρίζομαι μόνο εγώ αλλά, επίσης, ορισμένα γερμανικά κόμματα και ΜΜΕ, τα οποία θεωρούν πως η συμπεριφορά της γερμανικής κυβέρνησης δεν είναι θεμιτή με την ηθική έννοια της αλληλεγγύης, αλλά άκρως κερδοσκοπική.
Συνεχίζοντας, όπως συμπεραίνεται από τα παραπάνω, λαμβάνει χώρα κυριολεκτικά ένα πάρτι εις βάρος των κορόιδων – των Ελλήνων δηλαδή που, θεωρώντας τους εαυτούς τους θύτες, τρομοκρατήθηκαν και έπαψαν να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα. Το πάρτι αυτό ξεκίνησε το 2009, όπου κατηγορήθηκαν ως διεφθαρμένοι και μανιακοί φοροφυγάδες από την κυβέρνηση τους – ενώ κανένας δεν αναρωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να εκτοξευθούν τα ελλείμματα στα 36 δις € ή στο 15,6% του ΑΕΠ σε ένα μόλις έτος, το 2009, από ένα πολύ μικρότερο ποσόν προηγουμένως που όμως στην ουσία δεν μπορεί κανείς να βρει, αφού η ιστορία (στατιστικές) έχει ξαναγραφτεί (παραποιηθεί) από το ΔΝΤ.
Με απλά λόγια, αφού η Ελλάδα δεν επηρεάσθηκε καθόλου από την αμερικανική τραπεζική κρίση, λόγω του ότι δεν ήταν εκτεθειμένες οι τράπεζες της, πώς είναι δυνατόν να αύξησε σε τέτοιο βαθμό τα ελλείμματα της; Με χρέος στο 112% περίπου του ΑΕΠ της το 2008 ή στο 129% το 2009 με τη διόγκωση των ελλειμμάτων της, γιατί χρεοκόπησε έχοντας ένα από τα μικρότερα ιδιωτικά χρέη στον πλανήτη και κανένα πρόβλημα ακινήτων ή τραπεζών; Γιατί το χρέος της Ιταλίας που πλησιάζει το 135% του ΑΕΠ, με τρομακτικά προβλήματα στις τράπεζες της, δεν την οδήγησε σε αντίστοιχες καταστάσεις;
Γιατί το δημόσιο χρέος στις 31.12.2016 ήταν 326,35 δις €, ενώ τις 31.12.2015 ήταν 321,33 δις € αφού η Ελλάδα είχε πρωτογενές πλεόνασμα 3,9% που κάλυπτε τους ετήσιους τόκους των 6 δις € περίπου; Πώς δηλαδή αυξήθηκε το χρέος περί τα 5 δις € αφού είχαμε πλεόνασμα; Μαγικά; Πού πήγαν τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων;
Λογικά λοιπόν ορισμένοι αναφέρουν πως οι Έλληνες παρακολουθούν με απόλυτη ψυχραιμία την κηδεία τους, χωρίς να αντιδρούν καθόλου, σαν να μην πρόκειται για τους ίδιους αλλά για κάποιους άλλους – έχοντας αλλοτριωθεί από τις ανόητες ενοχές και τους αδικαιολόγητους φόβους τους. Πώς είναι δυνατόν όμως να μην αντιλαμβάνονται ότι θα ξεπουληθεί στο τέλος ολόκληρη η δημόσια και ιδιωτική τους περιουσία, ενώ στο τέλος θα χρωστούν τόσο σαν άτομα, όσο και σαν χώρα περισσότερα από ότι χρωστούσαν προηγουμένως;
Αυτό δεν έχει ολοκάθαρα διαπιστωθεί μέχρι σήμερα; Δεν εκποιούνται οι δημόσιες επιχειρήσεις, όπως τα κερδοφόρα αεροδρόμια, όπου αντί η χώρα να εισπράττει πληρώνει;
Δεν γνωρίζουμε το σκάνδαλο με τα ακίνητα του ΤΑΙΠΕΔ, όπου εκβιάσθηκε η δικαστική εξουσία να δώσει «άφεση αμαρτιών» στους ξένους που δρομολόγησαν τη διαδικασία, με αντάλλαγμα τη δόση των 7,7 δις €; Πόσα εισέπραξαν (μίζες) αυτοί οι ξένοι;
Δεν μας φτάνουν αυτά που εισπράττουν οι διεφθαρμένοι δικοί μας;
Δεν αφελληνίσθηκαν οι τράπεζες χωρίς να έχουμε το παραμικρό όφελος αλλά, αντίθετα, χάσαμε πάνω από 40 δις €; Δεν κατάσχονται και δεν πλειστηριάζονται καθημερινά ακίνητα και οι ιδιοκτήτες τους αφενός μεν χάνουν το σπίτι τους, αφετέρου μένουν χρεωμένοι με το υπόλοιπο του δανείου τους στην τράπεζα ή με τα χρέη τους στο δημόσιο;
Κανένας δεν ακούει για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ή μήπως ακούει και δεν καταλαβαίνει τι σημαίνουν; Δεν κατανοεί πως κάποιος Γερμανός θα μπαίνει στον υπολογιστή του από το Βερολίνο και θα αγοράζει ένα σπίτι που πλειστηριάζεται στη Σαντορίνη, χωρίς να χρειαστεί καν να πάει εκεί; Πόσο θα πέσουν οι τιμές τους;
Από την άλλη πλευρά, γιατί εφαρμόσθηκαν τα θηριώδη μνημόνια μόνο στην Ελλάδα και όχι στις υπόλοιπες χώρες; Γιατί αφαιρέθηκε από το κράτος μας η τριπλάσια ζήτηση, από ότι στην Πορτογαλία; Γιατί η Ιρλανδία και η Κύπρος διατήρησαν τους εξαιρετικά χαμηλούς φορολογικούς τους συντελεστές, ενώ η Ελλάδα υποχρεώθηκε να τους αυξήσει; Γιατί οι τράπεζες της Ισπανίας στηρίχθηκαν απ’ ευθείας από την ΕΚΤ και οι ελληνικές όχι;
Γιατί μόνο η χώρα μας δεν συμμετέχει στο πρόγραμμα της ΕΚΤ (QE) και ποιός είναι ο λόγος που η κεντρική τράπεζα δεν μας αποδίδει τα κέρδη από τα ομόλογα μας; Γιατί κερδοσκοπεί εις βάρος μας, αγοράζοντας ομόλογα μας στο 60% της αξίας τους και αναγκάζοντας μας να τα πληρώνουμε στο 100% συν τους τόκους; Γιατί όλες οι χώρες επιτρέπεται να έχουν ελλείμματα, εκτός από την Ελλάδα; Γιατί ισχύει μόνο στη χώρα μας το αγγλικό δίκαιο στον ιδιωτικό τομέα, το δίκαιο του δανειστή δηλαδή; Γιατί τα ένδικα μέσα έχουν γίνει πολύ λιγότερα και σημαντικά πιο ακριβά;
Η εύκολη απάντηση βέβαια που δίνεται για όλα αυτά είναι το ότι, δεν εφαρμόσαμε τις μεταρρυθμίσεις που απαιτήθηκαν από την Τρόικα! Εν τούτοις, με βάση όλες τις έρευνες διεθνών οργανισμών, η Ελλάδα δρομολόγησε τις περισσότερες μεταρρυθμίσεις συγκριτικά με όλες τις άλλες χώρες – ενώ ο ΟΟΣΑ μας έχει συγχαρεί ειδικά για τις φορολογικές, οι οποίες όμως έδωσαν τη χαριστική βολή στην οικονομία μας.
Επίλογος
Πολλά τα γιατί λοιπόν και καμία αξιόπιστη απάντηση, κυρίως στο βασικό ερώτημα που με βασανίζει: γιατί αυτή η συμπεριφορά ειδικά στην Ελλάδα; Φυσικά δεν πιστεύω σε θεωρίες συνομωσίας, στους κακούς ξένους ή στον «επάρατο καπιταλισμό», του οποίου αποτελούμε ένα ακόμη θύμα.
Εν τούτοις, δεν μπορώ να βρω καμία ικανοποιητική απάντηση, σωστά τεκμηριωμένη – εκτός από το ότι όταν σκύβει κανείς το κεφάλι του, όπως ασφαλώς εμείς οι Έλληνες, τότε υποφέρει πολύ περισσότερο, ενώ δεν μπορεί μεν να αγνοήσει κανένας έναν αποφασισμένο λαό, αλλά όλοι ποδοπατούν ένα τρομοκρατημένο, μη συνεκτικό, ανόητο και ανοργάνωτο πλήθος ιθαγενών.
Αναρτήσεις
