Αλητάμπουρες και προδότες οι σύγχρονοι Νενέκοι που θα βγουν σήμερα να μιλήσουν για την 28η Οκτωβρίου 1940.

Μια μεγάλη μέρα σήμερα για τη λεβεντιά της γενιάς του 1940 που μας εμπνέει ακόμα για την αντροσύνη της και την μεγαλοπρέπεια της, το ηθικό ανάστημα και τη γενναιότητα της.

Υπάρχουν παλιοί στρατιώτες που ζουν ακόμα και δακρύζουν βλέποντας την Ελλάδα που όρθωσε το ανάστημα της το 1940 να χάνεται σήμερα από εξευτελισμένες μαριονέτες που προσποιούνται τους κυβερνήτες της πατρίδος ενώ την ίδια ώρα τη ξεπουλάνε στα ξένα συμφέροντα.

Αν μπορούσε να δει ο Ιωάννης Μεταξάς τα κρίματα τους θα τους πυροβολούσε στο κεφάλι την ίδια στιγμή. Σαν παλιάλογα που δεν έχουν πια να προσφέρουν τίποτα. Μονάχα μισαλοδοξία, μισελληνισμό και εθνική μειοδοσία. Καθάρματα που καθημερινά παραχωρούν εθνική γη, κυριαρχικά συμφέροντα και ξεπουλάνε πατρίδα και λαό.
  Εν συντομία, μερικά από τα κυριότερα επιτεύγματα του Ι. Μεταξά 
(τα οποία καταργούνται στις μέρες μας από τις κυβερνήσεις
του Μνημονίου και τους κομμουνιστές):

1ον) Εξαφάνιση της ανεργίας.

2ον) Ίδρυση του ΙΚΑ, της ΓΣΕΕ και της Εργατικής Εστίας.

3ον) Καθιέρωση της αδείας μετ’ αποδοχών.

4ον) Καθιέρωση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

5ον) Καθιέρωση του δώρου και των αμειβομένων υπερωριών.

6ον) Καθιέρωση της αργίας της Κυριακής.

7ον) Επιβολή κατωτάτου ορίου μισθών και ημερομισθίων (ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα).

8ον) Καθιέρωση της Πρωτομαγιάς ως Εθνικής Εργατικής Εορτής.

9ον) Απαγόρευση της εργασίας ανηλίκων.

10ον) Υποχρεωτική προικοδότηση των εργατριών από τους βιομηχάνους.

11ον) Δωρεάν εισιτήρια στους εργάτες για το θέατρο, τον κινηματογράφο κ.α. εκδηλώσεις, μέσω της Εργατικής Εστίας.

12ον) Πλήρης διαγραφή των αγροτικών χρεών.

13ον) Ίδρυση της Εθνικής Οργανώσεως Νεολαίας (ΕΟΝ).

14ον) Αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων, εκσυγχρονισμός του εξοπλισμού των, ανύψωση του ηθικού των, κατασκευή της «Γραμμής Μεταξά». Τα αποτελέσματα φάνηκαν στο Έπος του ’40.

15ον) Αξιοποίηση του εθνικού πλούτου, με γεωτρήσεις για την ανεύρεση και άντληση των πετρελαίων μας –κατ’ αρχάς- στην περιοχή του Κατακώλου Ηλείας. 

Εάν δεν ερχόταν ο πόλεμος και οι κομμουνιστές και διατηρείτο το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, η Ελλάς θα ήτο από την δεκαετία του ’40 μια πάμπλουτη πετρελαιοπαραγωγός χώρα και δεν θα φθάναμε ποτέ στα σημερινά χάλια! της δεύτερης φοράς αριστεράς.

«Λαομίσητος», λοιπόν, ο Ι. Μεταξάς, συμφώνως με τους κομπλεξικούς απάτριδες αριστερούς. Για να δούμε τι λέει επ’ αυτού ο Μίκης Θεοδωράκης («Καθημερινή» της 29/10/2006): «Ο θάνατος του Μεταξά ήταν ένα μεγάλο σοκ. Στην Τρίπολη, πρέπει να σου πω ότι έγιναν μνημόσυνα σε διάφορες εκκλησίες. Κι εμείς πήγαμε σε μια εκκλησία, όχι στη Μητρόπολη, σε μια άλλη, πιο μικρή. Την ώρα λοιπόν του μνημοσύνου, ο κόσμος έκλαιγε τόσο γοερά, ώστε από τη μία εκκλησία στην άλλη άκουγες τα κλάματα. Έκλαιγε όλη η πόλη για τον Μεταξά».

Ας πάρουμε και μια δεύτερη γνώμη. Για να δούμε, λοιπόν, τι λέει και ο γνωστός αριστερός συγγραφεύς Βασίλης Ραφαηλίδης («Ιστορία του νεοελληνικού κράτους 1830-1974»): «Ας μάθουμε επιτέλους να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους και να μην παραποιούμε την ιστορία μας. Ο ελληνικός λαός, στην πλειοψηφία του, αγάπησε τον Μεταξά».