Η Σύμβασης του 1951 για το Καθεστώς των προσφύγων

Σύμφωνα με τον ορισμό της Σύμβασης του 1951 για το Καθεστώς των προσφύγων, «πρόσφυγας θεωρείται αυτός που δεν είχε άλλη επιλογή παρά να φύγει από την πατρίδα του, διότι έχει δικαιολογημένο φόβο δίωξης εξαιτίας της φυλής, της θρησκείας, της εθνικότητας, της συμμετοχής του σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή των πολιτικών του πεποιθήσεων και γι’ αυτό το λόγο δεν μπορεί ή δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα του».

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον παραπάνω ορισμό, οι Σύριοι που έχουν καταφύγει στις γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία, η Ιορδανία και ο Λίβανος, μπορούν να θεωρηθούν πρόσφυγες πολέμου, εφόσον κατέφυγαν εκεί από μια εμπόλεμη χώρα.

Ωστόσο, όταν οι ίδιοι άνθρωποι φεύγουν από την Τουρκία, δηλαδή από μια μη εμπόλεμη χώρα, στην οποία είναι απολύτως ασφαλείς και δεν υπάρχει κανένας φόβος διώξεων τους εξαιτίας της φυλής, της θρησκείας κ.τ.λ. κι έρχονται στην Ελλάδα δεν είναι πρόσφυγες. Εφόσον δε έρχονται λάθρα, είναι λαθρομετανάστες!