Αυτό που δε μας λένε όμως είναι ότι στις συνθήκες ειρήνης ο κατάλογος
των θυμάτων και των καταστροφών του Ελληνικού λαού είναι ανάλογες προς τις
απώλειες με αυτές ενός πολέμου, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει καμία Σύμβαση
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που να τα υπερασπιστεί.
Μάλιστα, κόβονται συντάξεις, επιδόματα, ετοιμάζονται επιδρομές και δεν
ακούγεται ούτε ένα κιχ. Διότι είναι διαφορετικό να κόβει τις συντάξεις
ένας “αριστερός” .
Οι Έλληνες, τα θύματα της ειρήνης δεν
έχουν δικαιώματα μόνο υποχρεώσεις. Τα θύματα της ειρήνης και της δημοκρατίας τους δεν μπορούν να
απειλήσουν κανέναν με Δικαστήριο διότι τους δόθηκε το δικαίωμα να
επιλέξουν Δημοκρατικά την Ειρήνη που τους σκοτώνει.
Αυτή την στιγμή το Κράτος θεσπίζει νόμους οι οποίοι σε περίοδο πολέμου
θα ήταν τα αποδεικτικά στοιχεία καταδίκης του. Επειδή είσαι σε καιρό ειρήνης για την διάλυση της υγείας και των ασφαλιστικών ταμείων δεν μπορείς να τους σύρεις σε
καμία δίκη για την καταπάτηση του Άρθρου 3 παρ. 2 των Συμβάσεων της
Γενεύης, το οποίο ρητά υποχρεώνει την κατέχουσα Δύναμη όχι μόνο να
συλλέγει αλλά και να περιθάλπει όλους τους ασθενείς άμαχους ή μάχιμους.
Δεν μπορείς να τα βάλεις με ένα Κράτος που εσύ επέλεξες να σε
διαφεντεύει κι αυτό ας σε φθάνει στα όρια της εξαθλίωσης, της
αναξιοπρέπειας, της αυτοκτονίας, του φόνου και της τρέλας.
Διότι αν
είμαστε σε καιρό πολέμου το Κράτος θα ήταν υποχρεωμένο να τηρήσει το
Άρθρο 4 παρ.2, που θα του απαγόρευε καθ’ οποιονδήποτε χρόνο και τόπο να
επιβάλλεται με βία κατά της ζωής, της υγείας, της φυσικής και
πνευματικής ευημερίας των ατόμων καθώς και να προσβάλει την αξιοπρέπεια
του κάθε ατόμου.
Η βία που δεν έρχεται με όπλο αλλά με δημοκρατικές
υπογραφές δεν στήνεται σε κανένα εδώλιο κατηγορουμένου.
Αναρτήσεις
